Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Homilies en Overwegingen Homilies broeder Geurric
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
    • Homilie van de maand
    • Homilies abt. Manu
    • Homilies broeder Geurric
    • Homilies priester Dirk
    • Overwegingen Bénédicte Lemmelijn.
    • Overwegingen Sim D'Hertefelt
    • Vastenmediteren met Laurence freeman
    • Homilie Monnik en bisschop Lode Van Hecke
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Dagoverweging dinsdag 21 maart

Wanneer iemand tot ons hart spreekt, houdt de eenzaamheid op.

Column br. Guerric.

 Foto 2 klein br. Guerric met St Bernardus

 

 

André Louf was een voorbeeld als kluizenaar.

Zelden heb ik iemand ontmoet die zo beslagen was in de Traditie als dom André Louf. De Traditie, dat is niet: weten hoeveel kaarsen je op het altaar moet aansteken bij een hoogfeest, maar wel de Bijbel, de patristiek en de mystieke en monastieke auteurs uit Oost en West. Het eremitisme is in die Traditie een belangrijke stroming. Het hart van André Louf ging sneller kloppen als er sprake was van kluizenaars. De christelijke kluizenaar is geen wereldvreemde asociaal, maar een mens die zich oefent in beschikbaarheid: hij stelt zich in de eenzaamheid helemaal open voor Jezus Christus.

Als je niet eerst met concrete mensen lief en leed gedeeld hebt, moet je geen kluizenaar worden. Hierin is Louf mijn voorbeeld. Vele jaren heeft hij zijn kluizenaarsdroom moeten begraven om eerst monnik en later abt te zijn van een grote cisterciënzer gemeenschap. In het samenleven komt men immers zichzelf tegen en leert men (stilaan) zijn eigen demonen niet langer de namen van zijn medemensen te geven. Monnik word je niet op eigen houtje. Je vertrouwt je daarvoor toe aan een oudere wijze. Abt Louf was een geestdrager die als geen ander de kunst verstond de genade van het monnik zijn in anderen tot wasdom te brengen. Dat kan alleen in een sfeer van vertrouwen en liefde. Dom André beschikte over veel mensenkennis, humor en psychologisch inzicht, maar vooral over een liefdevol hart. De ander voelt zich begrepen en daardoor ook bemind. Hij gaat zich daardoor openstellen voor de Geest die ook zijn geestelijke vader bezielt. Stilte en eenzaamheid heb je nodig om de geboorte van de nieuwe mens kans op slagen te geven. De kakofonie van ruis en tegenstemmen die vanuit de maatschappij op je inbeukt, moet tot zwijgen gebracht worden. Het leven van een kluizenaar kan saai lijken, maar in feite maak je nogal wat mee: onverwachte weerstanden, heftige stormen, verliefdheden, onverwerkte trauma’s, subtiele verleidingen, hoogte- en dieptepunten. Het innerlijk van de mens is net zo rijk als een natuurlandschap waar bergen en weidse vlaktes, zeeën en bronnen, ravijnen en lieflijke dalen elkaar afwisselen. Waar chaos heerst, moet orde komen, verwaarloosde terreinen moeten opgeschoond of gesaneerd worden. Als kluizenaar maakte ik de omslag van hebben en doen naar zijn. Mijn antwoord op de veel gestelde vraag Wat doe je zoal? luidt dan ook: “Ik wijd me aan de nobele kunst van het nietsdoen.” Uiteindelijk is het Christus als weg, waarheid en leven die aan het licht moet komen. Een geboorte dus, waar barensweeën inherent aan zijn. Wie inkeert, gaat een weg van ont-eigen-ing. ‘Niet ik, maar het leven van Christus in mij’, schreef Paulus. Wat je dan precies doet, is minder belangrijk. Als kluizenaar zoek ik naar nieuwe woorden en wegen voor de contemplatieve monastieke ervaring. De worstelende kloosters houden te veel vast aan de vormen van gisteren, met gering succes voor de rekrutering. Vormen durven loslaten en een open en luisterende houding aannemen, is meer in eenklank met de grote Traditie van het monnikendom. Deze Traditie is geen verzameling voorgekauwde antwoorden, maar is zoeken zoals onze vaderen zochten. Het gaat erom de aanwezigheid van een Ander ruimte te geven in jou en daarin voor anker te gaan. En dat doe je alleen, daarover kun je met anderen geen afspraken maken.’

Broeder Guerric Aerden  
Trappist van Westmalle en leeft als kluizenaar in een verlaten abdij in Prébenoît, Frankrijk. Voor hem was André Louf een leermeester.

Lees meer...


 

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

 
Maak je ketenen los!
                                   
    Zit neer en maak door het zeggen van je mantra de ketenen los, de boeien die je kluisteren aan onwerkelijkheid, aan illusie en angst. Begrijp dat die boeien geen macht hebben over jou als je maar openstaat voor de ervaring in Jezus. Zijn ervaring is dat Hij de geliefde Zoon van God is. Wat hij voor ons tot stand heeft gebracht, is dat wij ook open kunnen zijn voor dezelfde ervaring: dat wij zonen en dochters zijn van een liefdevolle, meevoelende en begrijpende Vader. In die ervaring ontdekken we dat ons leven zin heeft als we helemaal open staan voor zijn liefde en voor de nabijheid van zijn mysterieuze zijn, een zijn dat helemaal openstaat voor ons hart, voor ons centrum. Want in ons centrum is Hij te vinden. Onze meditatie, het zeggen van de mantra van begin tot einde, elke morgen en elke avond, is eenvoudigweg onze pelgrimstocht naar het centrum, waar Hij is en waar wij in Hem zijn.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Nood aan een contemplatieve ingesteldheid


“We hebben nood aan een contemplatieve ingesteldheid die ons iedere dag opnieuw laat ontdekken dat we dragers zijn van een goed dat ons tot mens maakt, en ons in staat stelt een nieuwleven te leiden. Het is het mooiste dat we aan anderen
kunnen doorgeven.”
Paus Franciscus

Lees meer...

Quote


bt.orval

 

 

‘Zonder afzondering is het vrijwel onmogelijk een spiritueel leven te leiden.’  
Henri Nouwen

 

 

 

Een ervaring

Afbeelding1 Vol dankbaarheid en zeer gesterkt kijk ik terug op de stilteretraite.
Wat geeft het me altijd weer veel.

Het was fijn om zondag al aan te komen, zodat ik me op maandag helemaal kon afstemmen op de rust en stilte. Het is altijd weer bijzonder om aan te komen rijden en van verre het enorme Maria beeld te zien, die je als het ware wenkt. Wanneer ik over de drempel kom, overvalt me steeds weer een soort gevoel van thuiskomen.

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Gekale in de media


Het gekakel in de media verhindert vaak de dialoog, omdat iedereen zich koppig en ongenuanceerd vastklampt aan zijn of haar eigen ideeën, belangen en keuzes, onder het mom dat de anderen zich vergissen. Het is gemakkelijker om de tegenstander snel in diskrediet te brengen en te beledigen dan om een open en respectvolle dialoog te voeren, die overeenstemming op een dieper niveau nastreeft.

 Paus Franciscus,

 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Homilie Kerstmis Dagmis 2022 

 

Kerstmis Dagmis 2022    Jes 52,7-10    Hebr 1,1-6 Joh 1,1-18

Met het Evangelie van Johannes staan we ver van de traditionele voorstellingen van Kerstmis, met een kindje in de kribbe, zingende engelen en verbaasde herders, en een ster die Wijzen uit het Oosten de weg wijst. De Evangelist Johannes gebruikt inderdaad een meer abstracte taal om de gebeurtenis te evoceren die zich in deze heiligste Nacht hebben voorgedaan. Zijn taal is compact en vaak ook cryptisch, maar vol van betekenis: “Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Enig- geborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid.” In deze enkele zinnen wordt heel de heilsgeschiedenis op gecondenseerde wijze samengevat, vanaf de schepping van de wereld tot zijn voltooiing in de heerlijkheid.

Lees meer...

Homilie Derde zondag van de Advent 2022

 Jes 35,1-6a.10    Jak 5,7-10    Mt 11,2-11

De relatie tussen Jezus en Johannes de Voorloper staat deze derde Adventszondag centraal. Beiden staan in een sterke traditie, een familietraditie, een traditie van anawim, de armen van het land. Ook Maria en Elisabeth, hun beider moeders, maken deel uit van deze traditie, zoals trouwens eveneens Jozef en Zacharias. Wij zijn vandaag de kracht van zulke tradities vergeten. Wij zijn geïsoleerd geraakt, afgesneden van onze wortels. Een traditie is een stroom die je draagt vanuit een gedeeld verleden en die je naar ongeziene perspectieven voert. Zich herinneren en dankbaar gedenken zijn essentiële voorwaarden om tot een traditie te behoren. Wie in de traditie staat is vrij. Hij mag zeggen en doen wat hij wil omdat hij gedragen wordt door een sterke stroom. Jezus en Johannes staan in de stroom van de traditie van de anawim, de armen die vurig verlangden naar de komst van een reddende God.

Lees meer...

Homilie 1ste zondag van de Advent

 

1ste zondag van de Advent A Jes 2,1-5 Rm 13,11-14 Mt 24,37-44


Advent betekent ‘komst’ en elke adventsperiode opnieuw proberen wij ons in de eeuwenlange verwachting van het oude Godsvolk naar de komst van de gezalfde Redder, de Messias, de Vredevorst, in te leven. Die gezalfde Redder is voor ons de Christus, die altijd ‘de Komende’ is. Met Kerstmis vieren wij de geboorte van Jezus in een grot te Bethlehem. Christus, de Vredevorst, is dan gekomen, en heel de aarde verheugt zich. Maar na Hemelvaart en Pinkste- ren staat de Kerk gespannen te wachten op de definitieve weder- komst van Christus, de Mensenzoon, die alles in allen zal vervul- len. ‘Hij zal komen’, eens, op het moment waarop wij het niet ver- wachten. Zo zijn in Christus de drie tijdsmodi immer actueel: Hij is gekomen, Hij komt, Hij zal komen. Christus geeft zin en rich- ting aan elke tijd, aan verleden, heden en toekomst. Zeggen we niet bij het begin van de Paasnacht, als de paaskaars wordt geze- gend: “Christus, gisteren en vandaag, begin en einde van alle din- gen, Alpha en Omega, aan Hem de tijd en de eeuwigheid”?

Lees meer...

Homilie Christus Koning C 2022

 

 

 

 

 

 

Christus Koning C    2Sam 5,1-3    Kol 1,12-20    Lc 23,35-43

“Uw Koninkrijk kome” bidden wij als eerste smeekbede in elk Onzevader. We staan er te weinig bij stil. Er is geen koninkrijk zonder koning. Wij vieren elk jaar het feest van Christus-Koning om ons te herinneren aan dat goddelijk koningschap waar ook wij, als koningen, profeten en priesters, deel van uitmaken.
     Het koningschap van Christus is niet te begrijpen zonder een stevige bijbelse achtergrond. De inkleuring van Christus’ koningschap gebeurt immers via de sjablonen en vooral de anti- voorbeelden van het aardse koningschap, zowel dat uit de bijbelse traditie als uit de actuele tijd.
     Als evangelie voor dit feest van Christus-Koning kiest het C- jaar de kruisiging van Christus volgens Lucas. Een gekruisigde Koning: het contrast met de beelden van macht en aanzien waarmee het aardse koningschap is omgeven, kan moeilijk groter zijn. Dit wordt ook goed verstaan door de getuigen bij de kruisiging. De leiders en soldaten bespotten Jezus als een belachelijke koning die zichzelf niet eens kan redden, laat staan anderen. Een koning wordt geacht zijn volk te kunnen redden uit miserie en gevaar en mensen in nood te kunnen helpen. “Zie Hem daar nu hangen, die paljas, Hij kan zichzelf niet eens van het kruis helpen!” Zo spotten zij met de ‘Koning van de Joden’. Maar precies deze spot legt de slagader bloot van Christus’ koningschap. Hij is de gekruisigde Verlosser van de wereld. Zijn kruis is zijn troon. “Door zijn bloed, aan het kruis vergoten, sticht Hij vrede en verzoent Hij alle wezens met God in de hemel en op de aarde”, zoals de hymne uit de Kolossenzen brief het bezingt in de tweede lezing. Dit is het eerste kenmerk van Christus’ koningschap, zijn vermogen mensen te redden van alles wat hen van God vervreemdt.

Lees meer...

Homiloe Eenendertigste zondag C 2022

 

 

 

 

 

 

 

 

Lc 19, 1-10    Wijsh 11,23-12,2 2    Tess 1,11-2,2

De geschiedenis van Zacheüs is een steengoed verhaal. Alleen een rasschrijver als de heilige Lucas kan het zo geniaal componeren: personages en handelingen, tijd en ruimte, perspectieven en motieven: alles staat met elkaar in verband binnen een eenheid van slechts tien verzen. Bovendien mondt het verhaal uit in een grote boodschap: “De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was”. Voor de aandachtige lezer
liggen de thema’s voor het oprapen. Zo is er bijvoorbeeld het thema stijgen en dalen. Zacheüs klimt in een boom, klimt weer naar beneden, maar staat recht als hij tegenover Jezus zijn goede voornemen bekend maakt (slecht vertaald met ‘hij trad op Jezus toe’, dit moet zijn ‘Zacheüs staat daar en zegt tot de Heer’). Andere thema’s zijn de relatie menigte en individu, ontmoeting en gastvrijheid, zonde en bekering, zoeken en gevonden worden. Het verhaal van Zacheüs past eigenlijk in het rijtje zoekparabels in hoofdstuk 15 van Lucas: het verloren schaap, de verloren drachme en de verloren zoon. Nog een ander thema dat Lucas nauw aan het hart ligt, de tegenstelling arm en rijk, komt goed uit de verf in het verhaal. Laten we daar even bij stilstaan.
      Zacheüs is een rijk man. Hij is in zekere zin de antipode van de rijke jongeling uit het voorgaande hoofdstuk, die zeer ontsteld was toen Jezus hem zei: “Eén ding ontbreekt u: ga verkopen wat ge bezit en geef het aan de armen” (Lc 18,22). Wat die jongeling niet over zijn hart krijgt, doet Zacheüs: hij deelt zijn rijkdom uit aan de armen. De rijkdom van Zacheüs heeft overigens alles te maken met zijn woonplaats en met zijn beroep. Hij heeft zijn fortuin wellicht op minder fatsoenlijke wijze vergaart als de rijke jongeling.

Lees meer...

Homilie Dertigste zondag C 2022

 

 

 

Dertigste zondag C    Lc. 18,9-14    Sir. 35,15-22    2Tim 4,6-18

Jezus voert in een parabel twee figuren ten tonele. Ze zij elkaars antipode, een volmaakte tegenstelling, wit en zwart. Hoe duidelijk, hoe eenvoudig!
Twee mensen gaan de tempel van Jeruzalem binnen om er te bidden. Ze bidden tot één en dezelfde God, op één en dezelfde plaats. Alles zou die twee dichter bij elkaar moeten brengen. Maar het omgekeerde gebeurt. De eerste schrijdt fier naar voren om voor Gods aangezicht zijn zelfgenoegzaamheid uit te stallen. Hij is ingenomen met zichzelf, met al zijn goede en vrome daden. Hij somt alles op wat anderen minder maakt dan het beeld dat hij van zichzelf heeft. De anderen dienen om zijn superioriteit te onderstrepen.

Lees meer...

Meer artikelen...

  1. Homilie Negenentwintigste jaar C 2022
  2. Homilie 28 ste zondag jaar C 2022
  3. Homilie Zeventwintigste zondag C 2022
  4. Homilie Zesentwintigste zondag C2022

Pagina 2 van 14

  • Start
  • Vorige
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • Volgende
  • Einde

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top