Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Homilies en Overwegingen Vastenmediteren met Laurence freeman
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
    • Homilie van de maand
    • Homilies abt. Manu
    • Homilies broeder Geurric
    • Homilies priester Dirk
    • Overwegingen Bénédicte Lemmelijn.
    • Overwegingen Sim D'Hertefelt
    • Vastenmediteren met Laurence freeman
    • Homilie Monnik en bisschop Lode Van Hecke
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Column br. Guerric.

image002

 

 

 

 

 

 

In de grond.
De mollen gaan hier te keer. Rond de oude abdij ligt een stafkaart van tientallen hoopjes geurige aarde waar mijn poes graag haar neus tegen drukt. Daar Tybert niet ondergronds kan moet hij het stellen met een zweem van iets fascinerends.

 

De mollen trekken er zich niets van aan en wroeten gestaag voort. Gezien de grote verspreiding van de molshopen moet hun gangenstelsel indrukwekkend zijn. En dat niettegenstaande de vele arduinen brokstukken die overal in de grond steken, archeologische restanten van de middeleeuwse abdij. Als ik een spade in de grond steek, stoot ik per definitie op zo’n stenen getuige van een glorieus of schimmig verleden. Met al dat puin in de grond is het hier trouwens een hele toer om iets geplant te krijgen. Maar de mollen graven er zich door- en langsheen, construeren een ondergronds stelsel waar de regenwormen hen een calorierijk menu offreren, en waar gepaard, gebaard en gezogen kan worden. De mollen werken aan de toekomst.

Hún toekomst uiteraard, ongeacht onze nucleaire dreigingen, de klimaatopwarming of de mondiale economische recessie. De mollen hadden het geluk dat Darwins survival of the fittest hen ondergronds deed gaan. Geen last van haviken, zomerhitte of fijn stof. In de grond is het leven zo slecht nog niet!
      Naast de ‘fysieke grond’ hierboven komt in de mystieke literatuur van de late middeleeuwen de term ‘zielengrond’ nogal eens voor. Bij de onlangs heilig verklaarde Titus Brandsma lees je: ‘De diepste grondslag van het menselijk bestaan, de voortdurende instandhouding van het menselijk wezen door God, welke de mens als de eigenlijke grond van zijn bestaan kan beschouwen, en als een werkelijkheid in zichzelf kan zien. Hij ontmoet daar in zijn diepste wezen de goddelijke werking, krachtens welke hij is, treedt daar God tegemoet en voelt zich getrokken tot de oorsprong, waaraan hij is ontsproten.’
      In zijn zielengrond is de mens het meest vatbaar voor God. Daar woont Hij. God is dan als de grote Mol die in de zielengrond van de mens zijn gangen graaft. Gangen van genade door- en langsheen al het puin dat een geleefd leven erin achtergelaten heeft. God trekt zich niets aan van dit puin. Hij laat het verleden het verleden zijn en werkt even onzichtbaar als onverdroten aan zijn indrukwekkend stelsel in onze zielengrond.
      Alleen de mens die in rust verkeert en bij zichzelf blijft, wordt iets van die werking gewaar. De stille mens wordt het somtijds gegund een zweem van de goede geur van Gods werkzaamheid op te snuiven aan de molshopen van zijn zielengrond. Daar, diep in onze innerlijke aarde, wordt in de grootste stilte de nieuwe mens geboren en gezoogd. Rondom het puin van het verleden gloort een nieuwe toekomst voor de mens die ondergronds gaat. In de grond van het meest intieme in de mens wordt hij gevoed met kostelijke spijs. Werkelijk, in de grond is het leven zo slecht nog niet!
Guerric Aerden ocso Abbaye de Prébenoit Bétète

Lees meer...


 

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

 

De christelijke ervaring is alleen uit te drukken in de menselijke ervaring van Jezus zelf!!!

    Door de Menswording heeft God ons leven aangeraakt in Jezus, en Kerstmis is zo belangrijk omdat het ons mens-zijn viert, dat verlost is door de aanraking van God.  God neemt in Jezus de sterfelijkheid van de menselijke conditie op zich, zodat we in Hem de banden van de dood kunnen verbreken. In feite verbreekt Hij alle ketenen die ons aan de aarde gekluisterd houden.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Afzondering, een weg om God te vinden.

‘Afzondering begint met het vastleggen van een tijd en een plaats die gereserveerd zijn voor God, en voor Hem alleen. Als we echt geloven, niet alleen dat God bestaat, maar ook dat Hij actief aanwezig is in ons leven - als geneesheer, leraar en begeleider - dan moeten we tijd en ruimte reserveren om Hem onze onverdeelde aandacht te geven. Jezus zegt: 'Als je bidt, ga dan je binnenkamer in, doe de deur dicht, bid tot je Vader die in het verborgene is' (Matteüs 6,6).’ 
Henri Nouwen

 

Lees meer...

Quote


bt.orval

 

 

‘Zonder afzondering is het vrijwel onmogelijk een spiritueel leven te leiden.’  
Henri Nouwen

 

 

 

Een ervaring

Afbeelding1 Vol dankbaarheid en zeer gesterkt kijk ik terug op de stilteretraite.
Wat geeft het me altijd weer veel.

Het was fijn om zondag al aan te komen, zodat ik me op maandag helemaal kon afstemmen op de rust en stilte. Het is altijd weer bijzonder om aan te komen rijden en van verre het enorme Maria beeld te zien, die je als het ware wenkt. Wanneer ik over de drempel kom, overvalt me steeds weer een soort gevoel van thuiskomen.

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Universele liefde


De kerk is geroepen om in alle uithoeken van de wereld gestalte te krijgen. Zij is door de eeuwen heen aanwezig op praktisch elke plaats – dit is wat ‘katholiek’ nu eenmaal betekent. Zo kan ze, vanuit haar eigen ervaring van genade en zonde, de schoonheid van de uitnodiging tot universele liefde begrijpen. Want alles wat wenselijk is, is onze zorg. (…) Overal waar mensen samenkomen om rechten en plichten van de mens op te stellen, zijn we vereerd als ze ons in hun midden toelaten. Voor veel christene heeft die weg van broederlijkheid ook een Moeder, genaamd Maria. Zij ontving dit universele moederschap aan de voet van het kruis (cf. Joh. 19,26) en haar liefdevolle zorg gaat niet alleen uit naar Jezus, maar ook naar haar overige kinderen (Ap. 12,17). Gesterkt door de kracht van de Verrezene, wil ze een nieuwe wereld baren waar we allemaal broeders zijn, waar er plaats is voor al wie uit onze samenlevingen wordt gesloten, waar gerechtigheid en vrede zullen schitteren.

Paus Franciscus, Fratelli tutti.
Over broederlijkheid en sociale vriendschap.

 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Zaterdag 5 de week Vasten

 Johannes 11: 45-56

Besef toch dat het in jullie eigen belang is dat één man sterft voor het hele volk, zodat niet het hele volk verloren gaat. Johannes 11: 50 (NBV )

Als jongen ben ik opgegroeid met de rijkdom van het katholieke geloof. Haar krachtige symboliek opende voor mij nieuwe dimensies van de werkelijkheid. Ik had zo een volwassen beeld van God als op die leeftijd mogelijk was. In toenemende mate had ik echter te maken met de verre, verheven, altijd waarnemende, zogenaamd liefhebbende en toch angstaanjagend koude constructie van onze collectieve verbeelding, een beetje zoals een bankrover voor een bewakingscamera.

"Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, begreep ik als een kind, dacht ik als een kind: maar toen ik een man werd, stopte ik met kinderlijke dingen." Paulus legt er de nadruk op dat we religieus moeten groeien en doorbreken in de realiteit - en niet in de constructie -van de goddelijke dimensie. De woorden uit het evangelie van vandaag komen van de Hogepriester die, met een politieke meedogenloosheid die altijd aanwezig is in de gangen van de macht, ons een sleutel geeft tot de rijping van ons begrip over het Paasverhaal. Dit opnieuw vertellen gaat binnenkort in een hogere versnelling voor degenen onder ons die de liturgieën volgen.

Als kind kreeg ik een eenvoudige, in feite een veel te simplificerende, verklaring van dit mythe-vernietigende verhaal: schuld-aflossing. Het lijden en de dood van Jezus, het onschuldige offerlam, werd uitgelegd als het afbetalen van een schuld die de mensheid verschuldigd was aan een goede en liefhebbende Schepper. Als je vroeg wat die schuld was, kreeg je het verhaal van Eden te horen en het fatale stuk fruit dat dood en ellende bracht in het lot van het mensdom. In die vorm was het een omkering van het verhaal van de Kerstman. De Kerstman geeft je iets voor niets. God de Vader straft mensen voor dingen die ze niet hebben gedaan en noemt het de erfzonde. Als een creditcardschuld die je niet kunt afbetalen, werd die schuld steeds groter en groter.

Lees meer...

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top