Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Homilies en Overwegingen Vastenmediteren met Laurence freeman
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
    • Homilies abt. Manu
    • Homilies broeder Geurric
    • Homilies priester Dirk
    • Overwegingen Bénédicte Lemmelijn.
    • Overwegingen Sim D'Hertefelt
    • Vastenmediteren met Laurence freeman
    • Homilie Monnik en bisschop Lode Van Hecke
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Dagoverweging maandag 15 september

Geloven is bidden met de blik op God gericht, niet op problemen.

Getuigenis


image003JONGEREN staan in deze tijd open en ontdekken de waarde en de kracht van verstilling, vrij komen van teveel dat moet, tijd maken voor zichzelf en wat meditatie daartoe kan bijdragen.
Een jonge dame getuigt …
Ik leerde meditatie drie jaar geleden kennen tijdens stille abdijdagen in de schitterende abdij van Orval. De abdij straalt op zichzelf stilte, rust en schoonheid uit. Dit raakt je en zo kom je tot innerlijke verstilling. In die sacrale sfeer, met ook de getijden gebeden met de monniken, leerde ik de christelijke meditatie kennen. Ik hoorde over de wijsheid die John Main en Laurence Freeman (her)ontdekten, uit de vroegste tijden van het christendom, en thans overal ter wereld doorgeven en daarbij mensen aanbevelen de meditatiepraktijk in hun leven in te bouwen. De twee volgende jaren nam ik opnieuw deel en zo kwam ik, stap per stap met vallen en opstaan, tot een dagelijkse meditatie praktijk. Een groeiproces in mijn spiritueel bewustzijn. Een nieuwe deur ging open.

Lees meer...

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

  
Mediteren is binnengaan in vergoddelijking via Jezus.
Langs hem om worden wij één met God. Met Hem overstijgen wij onszelf totaal en laten we onszelf achter om in Hem een nieuwe schepping te worden. In Hem is mediteren een proces van zelftranscendentie. In de mate dat we onszelf overstijgen delen we in de goddelijke natuur, omdat we leren één te worden met de kracht van de liefde. Onze groei in het mediteren kan niet gezien worden als een opstapeling van ervaringen, maar veeleer als een transcendentie  van alle ervaring. Wat we zo vaak “ervaring” noemen, is alleen maar een herinnering. Terwijl in de eeuwige scheppingsdaad die het leven van de trinitaire God is, alles aanwezig is. Toch wordt  ieder van ons, door zijn eigen kleine zelftranscendentie, in staat gesteld om één te worden met God. Dat mogen we nooit vergeten.
John Main (The Heart of Creation)


    
    

 

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Koning Filip: mediteren en piano spelen.


'Morning routine'. "Ik sta op om 7 uur", vertelt de koning. Daarna ontbijt ik met mijn vrouw en drink ik - erg belangrijk - koffie.
Vervolgens mediteert onze vorst elke ochtend 15 minuten lang. Daarna speelt hij even lang op zijn piano. "En dan is het tijd om naar het paleis te gaan."

 

 



Lees meer...

Quote


bt.orval

‘De langste weg is de weg naar binnen, de weg naar zelfkennis, groei en heel worden.’ 
Dag Hammarskjöld

 

 

 

Een ervaring

brief

 

Stille Abdijdagen Orval mei 2025 – getuigenis.
Aan mijn beurt om je mijn oprechte dank te betuigen voor de meditatie retraite in Orval,
vertrouwend op je goede organisatie kon men zorgeloos alle aandacht schenken aan het mediteren en onze aanwezigheid daar in die prachtige abdij.
Het was mijn eerste stille meditatie retraite buiten de voor mij vertrouwde vipassana meditatie retraites (de dagen in Oostende buiten beschouwing gelaten).

Lees meer...

paius 2

 

 

 

 

 

 

Laat deze vakantieperiode een tijd zijn van echte ontmoeting.

Vakantie, het zijn dagen waarin we wat meer tijd hebben – tijd voor bezinning, maar ook voor ontmoeting. Tijd om de drukte even achter ons te laten en rust te vinden. Tijd om op bezoek te gaan en de vreugde van samenzijn te beleven. Laten we deze periode aangrijpen om meer aandacht te hebben voor elkaar, om ervaringen te delen, ideeën uit te wisselen, elkaar raad en steun te bieden.
Dat doet ons goed. We voelen ons bemind en dat heeft iedereen nodig. Laten we dat met overtuiging doen. Zo geven we gestalte aan een cultuur van vrede, in solidariteit, in het delen van geloof en leven. Zo helpen we anderen om breuken te helen, vijandschap te overwinnen en bouwen we gemeenschap op: tussen mensen, tussen volkeren, tussen religies.
Paus LEO XIV
Uit de homilie van 20 juli 2025 van paus Leo XIV in de kathedraal van San Pancrazio in Albano

 

 

 

 






 



 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Zaterdag 5 de week Vasten

 Johannes 11: 45-56

Besef toch dat het in jullie eigen belang is dat één man sterft voor het hele volk, zodat niet het hele volk verloren gaat. Johannes 11: 50 (NBV )

Als jongen ben ik opgegroeid met de rijkdom van het katholieke geloof. Haar krachtige symboliek opende voor mij nieuwe dimensies van de werkelijkheid. Ik had zo een volwassen beeld van God als op die leeftijd mogelijk was. In toenemende mate had ik echter te maken met de verre, verheven, altijd waarnemende, zogenaamd liefhebbende en toch angstaanjagend koude constructie van onze collectieve verbeelding, een beetje zoals een bankrover voor een bewakingscamera.

"Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, begreep ik als een kind, dacht ik als een kind: maar toen ik een man werd, stopte ik met kinderlijke dingen." Paulus legt er de nadruk op dat we religieus moeten groeien en doorbreken in de realiteit - en niet in de constructie -van de goddelijke dimensie. De woorden uit het evangelie van vandaag komen van de Hogepriester die, met een politieke meedogenloosheid die altijd aanwezig is in de gangen van de macht, ons een sleutel geeft tot de rijping van ons begrip over het Paasverhaal. Dit opnieuw vertellen gaat binnenkort in een hogere versnelling voor degenen onder ons die de liturgieën volgen.

Als kind kreeg ik een eenvoudige, in feite een veel te simplificerende, verklaring van dit mythe-vernietigende verhaal: schuld-aflossing. Het lijden en de dood van Jezus, het onschuldige offerlam, werd uitgelegd als het afbetalen van een schuld die de mensheid verschuldigd was aan een goede en liefhebbende Schepper. Als je vroeg wat die schuld was, kreeg je het verhaal van Eden te horen en het fatale stuk fruit dat dood en ellende bracht in het lot van het mensdom. In die vorm was het een omkering van het verhaal van de Kerstman. De Kerstman geeft je iets voor niets. God de Vader straft mensen voor dingen die ze niet hebben gedaan en noemt het de erfzonde. Als een creditcardschuld die je niet kunt afbetalen, werd die schuld steeds groter en groter.

Lees meer...

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top