Homilie voor de 4de zondag van de veertigdagentijd B 10 maart 2024
Zozeer immers heeft God de wereld lief gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven,
opdat alwie in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben.
Om dit vers is het ons vandaag te doen. Ik durf zonder meer te stellen,
dat bovenstaand vers het credo van de evangelist Johannes bevat. Drie begrippen formuleren dit credo: liefde – geloven – leven.
Liefde is verlangen dat iemand leeft, goed leeft en gelukkig leeft.
Dat goede en gelukkige leven van de geliefde is voor diegene die liefheeft wezenlijk verbonden aan het eigen geluk, aan de eigen vreugde:
“Mijn geluk is dat jij leeft, goed en gelukkig bent.”
Homilie voor de 3de zondag van de 40dagentijd B 3 maart 2024
Homilie voor de 3de zondag van de 40dagentijd B 3 maart 2024
In de evangelies van Marcus, Matteüs en Lucas behoort de zgn. tempelreiniging
tot de activiteiten van Jezus’ laatste levensdagen in Jeruzalem.
Johannes plaatst de tempelreiniging echter in het begin van Jezus’ openbaar leven.
Zijn relaas van de tempelreiniging volgt
op het verhaal van het wijnwonder van Kana
waar op het einde vermeld wordt dat zijn leerlingen in Hem geloofden:
Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen
en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem.
Van geloven op het zien van tekenen is ook nu sprake.
Terwijl Hij bij gelegenheid van het paasfeest in Jeruzalem was, begonnen er velen in zijn Naam te geloven
bij het zien van de tekenen die Hij deed.
Die tekenen noemen wij spontaan ‘wonderen’ of ‘mirakels’.
Ze werden door de joodse overheid vereist
om het gezag en spreekrecht van een profeet te erkennen,
juist zoals in de RKK wonderen vereist zijn voor een zalig- of heiligverklaring. Maar zo’n geloof ‘bij het zien van tekenen’
wordt door Jezus niet al te ernstig genomen.
Homilie voor de tweede zondag veertigdagentijd B 2024
Homilie voor de tweede zondag van de veertigdagentijd B
25 februari 2024
Mc 9, 2-10
In die tijd nam Jezus Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee en bracht hen boven op een
hoge berg waar zij geheel alleen waren. Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd:
zijn kleed werd glanzend en zo wit als geen bleker ter wereld maken kan. Elia verscheen hun
samen met Mozes en zij onderhielden zich met Jezus. Petrus nam het woord en zei tot Jezus:
'
Rabbi, het is goed dat we hier zijn. Laten we drie tenten bouwen, een voor U, een voor
Mozes en een voor Elia.' Hij wist niet goed wat hij zei, want ze waren allen geheel verbluft.
Een wolk kwam hen overschaduwen en uit die wolk klonk een stem: 'Dit is mijn Zoon, de
Welbeminde, luistert naar Hem.' Toen ze rondkeken, zagen ze plotseling niemand anders bij
hen dan alleen Jezus. Onder het afdalen van de berg verbood Jezus hun aan iemand te
vertellen wat ze gezien hadden, voordat de Mensenzoon uit de doden zou zijn opgestaan. Zij
hielden het inderdaad voor zich, al vroegen zij zich onder elkaar af wat dat opstaan uit de
doden mocht betekenen.
Homilie voor de eerste zondag van de 40-dagentijd B 18 februari 2024
Homilie voor de eerste zondag van de 40-dagentijd B 18 februari 2024
Het evangelie van deze zondag bestaat uit twee korte delen en geeft ons dus de gelegenheid onze aandacht te schenken
of aan de woestijnervaring van Jezus of aan de korte inhoud van zijn verkondiging.
We kiezen bij het begin van onze 40-dagentijd
- misschien ook onze woestijnperiode - voor Jezus’ woestijnervaring.
Anders dan in het evangelie van Matteüs en Lucas krijgen we bij Marcus
daarover geen uitgebreid bekoringsverhaal maar een kort bericht met drie elementen: de Geest drijft Jezus naar de woestijn;
Jezus verblijft er veertig dagen en wordt er wellicht ook veertig dagen op de proef gesteld; een paradijselijk einde van harmonie met wilde dieren en engelen.
Onze overwegingen bij dit alles beginnen we bij de eerste lezing waarin we het slot beluisterden van het zondvloedverhaal.
Met de zondvloed heeft God afgerekend met heel de zondige mensheid en Hij schenkt aan de mensen nu een nieuw begin.
En Hij belooft daarbij dat Hij nooit meer met het kwaad zal afrekenen door een totale vernietiging van de schepping.
We zullen dus dan ook zolang de schepping duurt met het kwaad moeten leren leven. Zowel het kwaad in de wereld, om ons heen, als met zwakheid en kwaad in eigen leven.
En het ziet er zo naar uit, want het kwaad lijkt ons een macht
die onze krachten te boven gaat en in staat is ook goede mensen te perverteren. Toch verlangen we ervan verlost te worden en we bidden daarvoor.
Op Pasen vieren we dat Jezus de macht van het kwaad overwonnen heeft en Hij ons van de macht van het kwaad verlost heeft.
Maar daar merken we in de wereld, in de Kerk en in eigen leven nog niet te veel van. Toch heeft Hij in eigen leven de macht van het kwaad gebroken
en heeft Hij ons een weg getoond hoe met het kwaad om te gaan.
Homilie voor de 5de zondag door het jaar B 4 februari 2024
Homilie voor de 5de zondag door het jaar B 4 februari 2024
Iedereen zoekt hem en vindt hem, ook in Zuid-Afrika!
Iedereen zoekt U!
Het verhaal van Jezus in het Marcusevangelie is tot nu toe een succesverhaal. Er is nog geen sprake van verwerping, vervolging en lijden.
Maar wij kennen het vervolg. En misschien kunnen we ook dat succes relativeren.
In het beeld, dat de evangelist van Jezus brengt, zien we drie aspecten van Jezus’ leven. De twee eerste zijn door iedereen gekend:
de verkondigende, onderrichtende Jezus en de genezende Jezus.
Het derde aspect van Jezus’ leven, van zijn bezigheden,
wordt alleen gekend door Simon Petrus en diens metgezellen: de biddende Jezus. Maar voor die Jezus is er blijkbaar bij Simon Petrus niet veel aandacht en geduld. Hij dringt er bij Jezus op aan terug naar de Hem zoekende mensen te gaan:
back to business! En dat is: zieken genezen en bezetenen bevrijden. Die verkondiging kan er wellicht ook bijgenomen worden,
want – zo hoorden we vorige zondag - ook die vonden de mensen nieuw en boeiend. En we weten: nieuwe mesjes snijden goed!
Maar zijn de mensen wel zo enthousiast voor de oproep van Jezus tot bekering en hoe enthousiast zullen ze zijn als Jezus oproept
tot zelfverloochening en deelname aan het lijden omwille van het Rijk Gods? Er is veel enthousiasme en aanhang voor de genezende Jezus.
Er is interesse en wat aandacht voor de verkondigende Jezus. Er is blijkbaar geen aandacht en tijd voor de biddende Jezus. We moeten het ook durven toegeven:
als de Kerk alleen een biddende en verkondigende Kerk was geweest
dan had ze in het verleden nooit zoveel succes, aanzien en macht verworven. Maar ze heeft ontzettend veel genezend en bevrijdend werk verricht,
ze had op sociaal, cultureel en politiek vlak enorme betekenis.
Homilie voor de 6de zondag door het jaar B 11 februari 2024
Homilie voor de 6de zondag door het jaar B 11 februari 2024
Gevangenissen zijn als ‘melaatsenkolonies’?
(Morgan Freeman als gevangene Ellis Boyd in The Shawshank Redemption.)
Het Marcusrelaas van Jezus’ optreden blijft voor de derde zondag op rij een succesverhaal. Iedereen blijft Hem zoeken en de mensen komen Hem van alle kanten tegemoet.
Toch is er voor de aandachtige lezer ook een niet succesrijk gegeven in het verhaal. Jezus slaagt er niet in dit “succes” te stoppen,
noch door zich terug te trekken op eenzame plaatsen,
noch door de genezen melaatse te verbieden zijn genezing in de krant te plaatsen of erover te getuigen in een praatprogramma of documentaire.
Jezus’ dankt zijn succes blijkbaar niet aan Hemzelf, het overkomt Hem.