Homilie voor het hoogfeest van Pasen 20 april 2025

Homilie voor het hoogfeest van Pasen 20 april 2025

Igor Mitoraj, De Verrezene (detail) 2006
(bronzen portaal van de Santa Maria degli Angeli, Rome)

Aan de christenen van Korinte schreef Paulus:
En als wij verkondigen dat Christus uit de doden is opgestaan, hoe kunnen dan sommigen onder u beweren,
dat er geen opstanding van de doden bestaat?
Als er geen opstanding van de doden bestaat, is ook Christus niet verrezen. En wanneer Christus niet is verrezen,
is onze prediking zonder inhoud en uw geloof eveneens. (1 Kor 15, 12-14)
De verrijzenis en ons geloof in de verrijzenis is voor ons christen zijn essentieel. Toch is het symbool van ons christen zijn niet een open en leeg graf,
maar wel een kruis.

Het kruis dat de Poolse beeldhouwer Igor Mitoraj
in het bronzen lichaam van de Verrezene op een kerkportaal heeft gedrukt, het kruis dat ook op de paaskaars voor onze kerken te vinden is.
De benedictijnermonnik Laurence Freeman stelt
dat het kruis zoiets is als een zenboeddhistische koan, dat is een raadsel, een denkoefening
waarvan de betekenis slechts in de beleving van de waarheid ervan te vatten is. De betekenis van het kruis is slechts in de beleving van de kruisiging te vatten. En de betekenis ervan is paradoxaal, zoals het kruis zelf,
dat twee tegengestelde richtingen aanwijst.
De betekenis en de waarheid van het kruis is dat sterven leven met zich meebrengt. Er is geloof nodig om die waarheid te aanvaarden en te beleven,
geloof dat ook duidelijk maakt wat geloven is: vertrouwen
en uit dat vertrouwen de moed putten om te leven en lief te hebben, en zich in te zetten en te zijn ondanks de risico’s en de bedreigingen

die het leven altijd met zich meedraagt.
Het kruis verwijst natuurlijk naar de kruisiging, een gruwelijke marteldood. Maar voor ons is de kruisiging meer dan een historische gebeurtenis waarvan de beleving alleen maar zou gelegen zijn
in het bewustzijn van de lijdende Christus.
De kruisiging is voor ons een persoonlijk goddelijk-menselijk gebeuren, nl. het sterven waarin het goddelijke het menselijke raakt,
waarin te beleven valt dat sterven de weg naar leven opent. Dat is wat het paasgebeuren, het Christusgebeuren openbaart. Dat is wat wij hier verkondigen en altijd blijven verkondigen. ‘Christus is verrezen!’ Ja, de gekruisigde is verrezen!
Kruisiging hoort bij het paasgebeuren.
De Verrezene is de gekruisigde, de gestorvene. Uit de geloofsbelijdenis valt niet te schrappen dat Hij geleden heeft, gestorven en begraven is!
Dat sterven nu is voor ieder van ons een persoonlijk gebeuren en voltrekt zich in ieders leven op een unieke wijze.
Maar het is immer een overstijgen van angst en egoïsme en een overgang naar een volledige eenheid met God
waarbij alle angst en egoïsme verdwijnt en alleen liefde heerst. In dat dat sterven, deze kruisiging,
openbaart zich de kracht van de verrijzenis, van de Verrezene in ons. Maar dat kan slechts als we die kracht in vrijheid toelaten.
Dat is geloven.
Sterven is voor het ego een heel beangstigend gebeuren. Ook Jezus werd als mens met deze angst geconfronteerd, maar deze angst was in Hem niet in die mate aanwezig
dat ze de mogelijkheid om zich te geven en te beminnen ophief, hetgeen bij mensen helaas al te zeer gebeurt.
Dit maakt dan weer duidelijk dat alle levenskracht en alle liefde altijd ondanks dreiging en angst zijn, en altijd goddelijk.

Priester Dirk Masschelein Oostende