Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit Gelezen teksten en onderrichten 2015-2016
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
    • Gelezen tektsen en Onderrichtingen 2020-2021
    • Gelezen teksten en onderrichten 2019-2020
    • Gelezen teksten en onderrichten 2018-2019
    • Gelezen teksten en onderrichten 2017-2018
    • Gelezen teksten en onderrichten 2016-2017
    • Gelezen teksten en onderrichten 2015-2016
    • Gelezen teksten en onderrichtingen 2021-2022
    • Geschreven teksten en onderrichtingen 2022-2023
    • Gelezen teksten en onderrichtingen 2023-2024
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Dagoverweging donderdag 30 november,

Het begin is het belangrijkste deel van het werk.(Plato)

Column br. Guerric.

 Foto 2 klein br. Guerric met St Bernardus

Het leven van Sint Bernardus van Clairvaux (Feestdag 20 augustus 2023)

Er zijn vele gezichten van de heilige Bernardus. Elke eeuw sinds zijn dood op 20 augustus 1153 heeft zo haar eigen visie op hem. Beurtelings was hij de hervormer, de predikant, de mysticus, de geslepen diplomaat, de kruistochtprediker, de auteur van een literair oeuvre, de kloosterstichter, de schepper van een nieuw ridderschap, de ketterjager, de heilige, de vader van monniken, de scheidsrechter van Europa, de anti-intellectueel, de mariale leraar, de zanger van het mens geworden Woord, en nog veel meer. Dat we met Bernardus met een complexe persoonlijkheid te maken hebben is daarmee wel bewezen. Maar elke visie op hem zegt minstens evenveel over wie naar hem kijkt en over hem spreekt. Martin Luther zag hem bij voorkeur als hervormer en predikant, de jansenisten zagen in hem de strenge asceet, rationele theologen deden hem af als vroomheidsschrijver, de negentiende eeuw hemelde hem op als verzoener van het pauselijk schisma en organisator van de tweede kruistocht. Maar wie was Bernardus werkelijk? Om daarop te antwoorden kunnen we misschien beter de vraag stellen: hoe zag Bernardus zichzelf?



      Uiteraard kunnen we die vraag maar beantwoorden door zijn oeuvre te lezen, vooral dan dat gedeelte dat het meest autobiografisch is, namelijk zijn correspondentie. In niet minder dan 74 van zijn Brieven omschrijft Bernardus zich in de hoofding als: “Bernardus, geroepen tot abt van Clairvaux” (Bernardus, Claraevallis vocatus abbas). Dat besef, door God tot vader van de monastieke gemeenschap in Clairvaux te zijn geroepen, heeft zich sterk in de geest van Bernardus vastgezet en het onderging in de loop van de jaren ook geen significante verandering. Zelfs nadat zijn ster over het Avondland was opgegaan en hij ‘de monnik van Europa’s straten’ was geworden, bleef Bernardus zich in eerste en laatste instantie zien als de abt van Clairvaux. Tot viermaal toe heeft Bernardus ook het bisschopsambt dat hem werd aangeboden, categoriek afgewezen. Vanwaar dat sterke en stabiele identiteitsgevoel? En hoe heeft hij zijn ambt concreet gestalte gegeven?
         
      Bernardus die in het voorjaar van 1115 door Stephanus Harding, de derde abt van Cîteaux, aan het hoofd was geplaatst van een groep monniken – voornamelijk familieleden van hem – om in het graafschap Champagne Clairvaux te stichten, ging die eerste jaren door een diep dal. Zelf was hij amper 24 jaar en van broze gezondheid. De plaats waar ze neerstreken was een bosrijk gebied zonder enige behuizing en de armoede en honger weken niet van hun zijde. Bovendien ontstond er tussen de jonge abt en zijn broeders een misverstand, gebaseerd op een taalbarrière. Bernardus’ spreken was zo verheven dat zijn toehoorders hem niet verstonden. Zijn biograaf schrijft zelfs dat Bernardus schrik verwekte bij haast alle mensen die hij moest besturen of met wie hij moest omgaan. De honger en de mentale kortsluiting stortten Bernardus in een crisis. Slechts drie jaar na de stichting moest hij op dringend verzoek van zijn vriend, bisschop Willem van Champeaux, weggehaald worden uit zijn gemeenschap om aan de rand van het abdijdomein in een annex een sabbatical te ondergaan en er aan te sterken. Deze eerste crisis heeft Bernardus en zijn gemeenschap echter niet van elkaar vervreemd maar juist dichter bij elkaar gebracht. “Nadat Bernardus een beetje geleerd had om met mensen om te gaan, als mens te handelen en de menselijke realiteiten te aanvaarden”, schrijft zijn biograaf laconiek, “begon hij met en tussen zijn broeders te genieten van de vruchten van zijn bekering.” Bernardus wordt een humanist en zal voortaan expert worden in menselijkheid.
      Bernardus’ pastorale houding jegens zijn monniken werd getekend door barmhartigheid. ‘Nooit bleef zijn vaderlijke schoot voor hen gesloten’, getuigt hij in een van zijn brieven (Ep 79,2). Voor Bernardus is deze houding van barmhartigheid zo onweerstaanbaar dat, zo bekent hij, als zij een zonde zou zijn, hij niet zou kunnen weerstaan haar te begaan (Ep 70). Het Exordium Magnum stipt in dat verband aan dat zelfs Judas, mocht die als monnik in Clairvaux zou zijn ingetreden, bij Bernardus barmhartigheid zou hebben gevonden en vergiffenis bij God. De abt leerde ook die broeders te verdragen die hem om futiliteiten lastigvielen. Maar de broeders leerden ook hun abt te verdragen. Bernardus kende zichzelf en had weet van zijn hebbelijkheden. In een autobiografische notitie vat hij ze bondig samen met ‘droefheid, woede en ongeduld’ (SCt 30,7). Psychologisch slingerde hij soms tussen kleinmoedigheid en impulsiviteit. Hij verheelt niet de ferme aanvaring die hij op een dag beleefde met zijn broer Bartholomeus, die hij in een vlaag van woede het klooster had uitgejaagd. De broeders zijn het er niet mee eens en laten dat hun abt duidelijk weten. Bernardus moest zijn medebroeders vaak om vergeving te vragen, omdat hij hen met zijn bekende ironie (Ep 88,4) had gekwetst, of omdat hij te snel tussenbeide kwam “met die overhaasting die hem eigen was”. (Ep 290, 269, 274)
      
    Maar Bernardus was vooral vervuld van liefde voor zijn broeders, die hij “de vreugde van zijn hart en de helft van zijn ziel” noemde (Ep 1,11). Het vermogen om lief te hebben was hem volgens Godfried van Auxerre, zijn secretaris die lang met hem samenleefde, al van jongs af eigen. Dat vermogen investeerde hij ten volle in zijn herderlijk dienstwerk. Tien jaar na zijn dood getuigt Godfried over de manier waarop Bernardus zijn taak als abt opvatte:
“Het is nauwelijks te geloven met hoeveel zorg hij erover waakte dat niemand terneergeslagen werd door droefheid of sombere gedachten. Omdat hij ieder van binnenuit kende, raadde hij makkelijk iemands verdriet. Met hoeveel goedheid droeg hij er zorg voor dat niemand overstelpt raakte met werk, noch verslapte door een teveel aan rust. Als men het zo zou mogen zeggen, woog hij met tedere liefde de slaap van elke broeder. Door een soort van goddelijke ingeving kende hij de krachten, de ziel en de maag van elkeen. Uit liefde tot Jezus Christus maakte hij zich waarlijk tot dienaar van allen.”

Niemand onder de honderden monniken van Clairvaux voelde zich uitgesloten van de liefde van deze vader. De bron van Bernardus’ affectief welbevinden, van zijn emotioneel en affectief evenwicht, lag nergens ander dan in Clairvaux, in het samenleven met zijn broeders. Hij heeft er zich daarom nooit van willen distantiëren. ‘Waar je genegenheid naar uitgaat, daar is je ziel’, noteert hij in een brief (Ep 506). En is roeping iets anders dan je ziel volgen, waarin je Gods stem beluistert? Bernardus’ roeping en zijn identiteitsgevoel waren volkomen één met zijn dienstwerk als vader van de gemeenschap van Clairvaux. Dat was zijn vreugde en zijn liefde en daarin betoonde hij zich heilig.  
                   
 Br. Guerric ocso     Abdij van Prébenoît
1



Lees meer...


 

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

 
 In de stilte.
 
 In de stilte heb je geen rol en vervul je geen verwachtingen. Je bent er gewoon, je realiseert je zijn, open voor de werkelijkheid. Als christen raak je overweldigd door de ontdekking dat de werkelijkheid waarin je wezen ingebed is, liefde is. In de stilte weten we dat onze geest zich ontplooit in liefde.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Nieuwe wegen … op weg naar een nieuw tijdperk!


‘Het is niet erg realistisch te verwachten dat de meerderheid van de nones binnen de huidige (geestelijke en institutionele) grenzen van de kerk een permanent thuis zal vinden. Maar centra van een open christendom, die vooral meditatiecursussen aanbieden, kunnen deze grenzen wel verleggen.’
‘Christenen die de moed hebben de huidige mentale en institutionele grenzen van de traditionele kerken te overschrijden en er, naar het voorbeeld van de heilige Paulus, in slagen voor allen alles te zijn en als zoekers met de zoekers nieuwe wegen inslaan, zullen daarmee waarschijnlijk de meest waardevolle dienst bewijzen aan de geloofwaardigheid en de vitaliteit van het geloof.’
De namiddag van het christendom
OP WEG NAAR EEN NIEUW TIJDPERK (blz.193)
(Kok Boekencentrum. Nl Utrecht)
Tomá? Halík (Praag, 1 juni 1948) Tsjechisch rooms-katholieke priester, filosoof en theoloog.


Lees meer...

Quote


bt.orval

 

 ‘Ik zal niet bang zijn want U bent altijd bij me, en U zult mij nooit verlaten om alleen mijn gevaren te trotseren.’
Thomas Merton

 

 

 

Een ervaring

 

Afbeelding1 In rust en stilte de diepere laag van het leven zoeken!
 
Terug thuis met een warm hart denk ik terug aan de abdij van Orval.
Wat was het daar heerlijk te vertoeven.
De rust voelde als thuiskomen na 7 jaren van geluk en veel verdriet!
Wat heb ik lieve en warme mensen tegengekomen, die ook de diepere laag van het leven zochten!
Rust en stilte geeft tijd om na te denken.
En effen jezelf te ontmoeten waar je tegenaan loopt en probeert ervan los te komen. Bij mij was het vooral de controle los te laten.
Veel opgestoken van de woorden van priester Dirk die de bijbel analyseert en er zijn woorden aan brengt.
Liefde, stilte, natuur, genieten van kleine dingen heb ik  allemaal beleefd tijdens de dagen in Orval!
Dankjewel dat mijn zus en ik erbij mochten zijn.
Als God het belieft wil ik volgend jaar er terug bij zijn.
Liefs
Shirley 
Een jonge deelneemster.
Stille abdijdagen Orval mei 2023

meer getuigenissen:klik hier

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Contemplatief leven houdt aandacht in voor de armste mensen.
We leven in een tijd waarin de aandacht voor de armste mensen niet wordt aangemoedigd. De roep om welvaart klinkt steeds luider, terwijl de stem van diegenen die in armoede leven verstomt. (…) We negeren alles wat onaangenaam is en leed veroorzaakt en we verheerlijken fysieke kwaliteiten alsof dat het belangrijkste doel in het leven is. (…)
Arme mensen worden momentopnames die ons kortstondig kunnen raken, maar wanneer we ze in levende lijve tegemoetkomen op straat, kijken we geërgerd de andere kant op. Haast, de dagelijkse metgezel van ons leven, weerhoudt ons ervan halt te houden om voor anderen te zorgen. De parabel van de barmhartige Samaritaan (cf. Lc 10, 25-37) is niet zomaar een verhaal uit het verleden; maar een uitdaging voor ieder’ van ons, in het hier en nu van ons dagelijks leven.

Het delegeren van taken aan anderen is gemakkelijk, geld aanbieden zodat  anderen aan liefdadigheid kunnen doen, is een genereus gebaar; maar persoonlijk betrokken raken is de roeping van ieder christen.
Paus Franciscus voor de Werelddag van de Armen (19 november)



 



 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Tekst en onderricht juni 2016

14 juni 2016

 “Ook gaf Ik hun de sabbat, die het teken zou zijn
waaraan men kon zien dat Ik, de HEER,
van hen een heilig volk maak.” (Ezechiël 20, 10-31)
VOORKOMEN DAT JE EEN SLAAF WORDT
Lezing uit de profeet Ezechiël:

20, [10] Ik leidde hen dus uit Egypte de woestijn in.
[11] Ik gaf hun mijn wetten en maakte hun mijn geboden bekend,
die de mens moet onderhouden om te blijven leven.
[12] Ook gaf Ik hun de sabbat, die het teken zou zijn
waaraan men kon zien dat Ik, de HEER, van hen een heilig volk maak.
[13] Maar het huis van Israël verzette zich tegen Mij in de woestijn.
Ee kwamen mijn wetten niet na.
Ze verachtten mijn geboden, die de mens moet onderhouden om te blijven leven,
en de sabbat hebben ze schromelijk ontheiligd.
Daarom wilde Ik hun mijn woede laten voelen
en ze in de woestijn ombrengen.
[14] Maar Ik besloot dit niet te doen,
 opdat mijn naam niet ontwijd zou worden in de ogen van de volken
die er getuigen van waren geweest toen Ik hen uit Egypte leidde.
[15] Wel verhief Ik mijn hand tegen hen
en bracht hen niet naar het land dat Ik hun beloofd had,
het land dat overvloeit van melk en honing, de parel onder de landen.
[16] Want zij erkenden mijn geboden niet, kwamen mijn wetten niet na
en ontheiligden de sabbat, omdat hun hart gehecht was aan hun afgoden.

Lees meer...

Tekst en onderricht mei 2016

10 mei 2016
"Buig u niet voor hen neer en bewijs hun geen goddelijke eer." (Exodus 20, 1-11)
VERZET TEGEN HET ONMENSELIJKE
"We zien dat de cultuur van het consumentisme uiteindelijk destructief is. Het ontkoppelt verlangen van de behoeftes van ons lichamelijk leven, zodat het opstijgt en ver verwijderd raakt van wie we zijn."
Exodus 20,1-11
Toen sprak God al de woorden die hier volgen. ‘Ik ben de heer uw God die u heeft weggeleid uit Egypte, het slavenhuis.  U zult geen andere goden hebben ten koste van Mij.U zult geen beelden maken, geen afbeelding van enig wezen boven in de hemel, beneden op de aarde of in de wateren onder de aarde.  Buig u niet voor hen neer en bewijs hun geen goddelijke eer, want Ik, de heer uw God, Ik ben voor hen die Mij haten een jaloerse God die de schuld van de vaders wreekt op hun kinderen, tot de derde en vierde generatie. Maar voor hen die Mij liefhebben en mijn geboden onderhouden ben Ik een God die goedheid bewijst tot aan de duizendste generatie. U zult de naam van de heer uw God niet lichtvaardig gebruiken, want de heer laat degenen die zijn naam lichtvaardig gebruiken niet ongestraft. Denk aan de sabbat; die moet voor u heilig zijn. Zes dagen kunt u werken en alle arbeid verrichten. Maar de zevende dag is de sabbat voor de heer uw God. Dan zult u geen enkele arbeid verrichten: uzelf niet, uw zoon niet, uw dochter niet, uw slaaf niet, uw slavin niet, uw dieren niet, evenmin als de vreemdeling die bij u woont. Want in zes dagen heeft de heer de hemel, de aarde en de zee en al wat ze bevatten gemaakt. Maar de zevende dag heeft Hij gerust en zo de sabbat gezegend en tot een heilige dag gemaakt.

Lees meer...

Tekst en onderricht april 2016

12 april 2016

“Voor wie zijn dan al die voorraden die je hebt aangelegd?”
(Lucas 12, 13-20)

ONS EGOCENTRISME TE BOVEN KOMEN

Lezing uit het evangelie van Lucas:

12,[13] Iemand uit de menigte zei tegen Hem:
‘Meester, zeg tegen mijn broer dat hij de erfenis met mij moet delen.’
[14] Hij zei tegen hem: ‘Wie heeft mij als scheidsrechter tussen u beiden aangesteld?’ [15] Hij zei tegen hen: ‘Pas op voor iedere vorm van hebzucht!
Ook al heeft een mens nog zo veel, zijn leven bezit hij niet.’
[16] Hij vertelde hun een gelijkenis:
‘Er was eens een rijke, wiens land veel had opgebracht.
[17] Hij dacht bij zichzelf: “Wat moet ik doen?
Ik heb geen ruimte om mijn oogst op te slaan.”
[18] “Dit ga ik doen,” dacht hij, “ik breek mijn schuren af en ga grotere bouwen.

Lees meer...

Tekst en onderricht maart 2016


8 maart 2016

“Dan zult u de waarheid leren kennen,
en de waarheid  zal u vrij maken.” (Johannes 8, 31-59)

CHRISTENEN: TE HERKENNEN AAN HUN MANIER VAN SPREKEN

Lezing uit het evangelie van Johannes:

8 [31]Tegen die Joden die in Hem geloofden, zei Jezus:
‘Als u vasthoudt aan mijn woord, dan bent u werkelijk leerlingen van Mij.
[32] Dan zult u de waarheid leren kennen, en de waarheid zal u vrij maken.’
[33] Toen wierpen ze tegen: ‘We zijn toch afstammelingen van Abraham
en nooit iemands slaaf geweest!
Hoe kunt U dan zeggen dat we vrij moeten worden?’
[34] Jezus gaf hun ten antwoord: ‘Waarachtig, Ik verzeker u:
wie zonde doet is een slaaf, een slaaf van de zonde.
[35] Een slaaf blijft niet voorgoed in huis, de zoon blijft voorgoed.
[36] Als de Zoon u vrijmaakt, zult u echt vrij zijn.
[37] Natuurlijk bent u afstammelingen van Abraham!
Maar toch bent u eropuit om Mij te doden,
want mijn woord vindt geen weerklank bij u.
[38] Ik verkondig niets anders dan wat Ik bij de Vader heb gezien,
en u doet niets anders dan wat u van uw vader hebt gehoord.’
[39] ‘Onze vader is Abraham!’ antwoordden ze.
Daarop zei Jezus: ‘Als u werkelijk kinderen van Abraham bent,
zou u doen wat Abraham deed.
[40] In plaats daarvan bent u eropuit om Mij te doden,
iemand nog wel die u de waarheid heeft verkondigd
die Hij van God heeft vernomen.
Zoiets zou Abraham nooit gedaan hebben.
[41] Nee, u hebt een andere vader, en u doet zoals hij.’
– ‘Wij zijn geen onechte kinderen’, antwoordden ze.
‘We hebben maar één Vader, en dat is God!’

Lees meer...

Tekst en onderricht februari 2016

9 februari 2016

“Neem en eet, dit is mijn lichaam.” (Matteüs 26, 20-30)

EEN LICHAAM GEGEVEN OM TE GEVEN

Lezing uit het evangelie van Matteüs:

26 [20] Toen de avond gevallen was, was Hij met de twaalf aan tafel.
[21] Tijdens de maaltijd zei Hij:
‘Ik verzeker jullie, een van jullie zal Mij overleveren.’
[22] Buitengewoon bedroefd als ze waren,
begonnen ze Hem één voor één te vragen:
‘Ik ben het toch niet, Heer?’
[23] Hij gaf hun ten antwoord:
‘Wie met Mij zijn hand in de schaal doopt, die zal Mij overleveren.
[24] De Mensenzoon gaat wel heen zoals over Hem geschreven staat,
maar wee die mens door wie de Mensenzoon overgeleverd wordt.
Het zou beter zijn voor die mens, als hij niet geboren was.’
[25] Judas, die Hem wilde overleveren, reageerde:
‘Ik ben het toch niet, rabbi?’
Hij zei tegen hem: ‘Jij hebt het gezegd.’
[26] Tijdens de maaltijd nam Jezus een brood,
sprak de zegenbede uit, brak het, gaf het aan zijn leerlingen en zei:
‘Neem en eet, dit is mijn lichaam.’
[27] Ook nam Hij een beker,
sprak het dankgebed uit en gaf hun die met de woorden:
‘Drink er allen uit,
[28] want dit is mijn bloed van het verbond,
dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden.

Lees meer...

Tekst en onderricht januari 2016

12 januari 2016

 “Hij wierp zijn jas weg, sprong overeind en ging naar Jezus.” (Marcus 10, 46-52)

MOEDIG LEVEN, BEVRIJD VAN SLAAFSE ANGST

Lezing uit het evangelie van Marcus:

[46] Ze kwamen in Jericho.
Toen Hij uit Jericho wegging met zijn leerlingen en heel wat mensen,
zat de zoon van Timeüs, Bartimeüs, een blinde bedelaar, langs de weg.
[47] Toen hij hoorde dat het Jezus van Nazaret was,
begon hij te schreeuwen en te roepen:
‘Zoon van David, Jezus, heb medelijden met mij.’
[48] Velen snauwden hem toe dat hij zijn mond moest houden.
Maar hij schreeuwde nog harder: ‘Zoon van David, heb medelijden met mij.’
[49] Jezus bleef staan en zei: ‘Roep hem.’
Ze riepen de blinde : ‘Houd moed, sta op, Hij roept u.’
[50] Hij wierp zijn jas weg, sprong overeind en ging naar Jezus.
[51] Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Wat wilt u dat Ik voor u doe?’
De blinde zei Hem: ‘Rabboeni, dat ik weer kan zien.’
[52] ‘Ga,’ zei Jezus, ‘uw vertrouwen is uw redding.’
Meteen kon hij weer zien, en hij volgde Hem op zijn weg.


Lezing uit: Timothy RADCLIFFE, Waar draait het om als je christen bent?
Dit is wat Vincent de Couesnongle le courage du futur noemt,
de moed van de toekomst, een moed die zich uitstrekt naar de toekomst.

Lees meer...

Tekst en onderricht december 2015

 

8 december 2015

 “Deel in mijn blijdschap.” (Lucas 15, 3-10)
VREUGDE: GODS WEZEN EN ONZE BESTEMMING

Lezing uit het evangelie van Lucas:

15 Telkens kwamen alle tollenaars en zondaars naar Hem luisteren.
[2] De farizeeën en schriftgeleerden spraken daar schande van en zeiden:
‘Die man ontvangt zondaars en eet met hen.’
[3] Maar Hij vertelde hun deze gelijkenis:
[4] ‘Als een van u honderd schapen heeft en er één van verliest,
laat hij dan niet de negenennegentig andere schapen in de eenzaamheid achter
om op zoek te gaan naar het verloren schaap, totdat hij het vindt?
[5] En als hij het gevonden heeft, neemt hij het vol blijdschap op zijn schouders
[6] Thuisgekomen roept hij zijn vrienden en buren en zegt hun:
“Deel in mijn blijdschap want ik heb mijn verloren schaap weer teruggevonden.”
[7] Ik zeg u, zo zal er in de hemel meer blijdschap zijn
over één zondaar die zich bekeert,
dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen bekering nodig hebben.
[8] Of als een vrouw die tien drachmen heeft, er één verliest,
steekt ze dan niet een lamp aan,
veegt het huis en zoekt zorgvuldig totdat zij die drachme vindt?
[9] En als zij die gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buren en zegt:
“Deel in mijn blijdschap, want de drachme die ik verloren had, heb ik teruggevonden.” [10] Zo, zeg Ik u,
is er blijdschap bij de engelen van God over één zondaar die zich bekeert.’


Lezing uit: Timothy RADCLIFFE, Waar draait het om als je christen bent?

Lees meer...

tekst en onderricht november 2015

10 november 2015

 

“Voor die vrijheid heeft Christus ons vrijgemaakt. Houd dus stand en laat u niet opnieuw het slavenjuk opleggen.” (Galaten 5, 1-26)

 

LEVEN MET DE VRIJHEID VAN DE GEEST

 

Bijbellezing: lezing uit de brief van de apostel Paulus aan de christenen van Galatië:

5 [1] Voor die vrijheid heeft Christus ons vrijgemaakt.

Houd dus stand en laat u niet opnieuw het slavenjuk opleggen.

[2] Let op mijn woorden.

Ik, Paulus, zeg u: als u zich laat besnijden, zal Christus u niets baten.

[3] Nogmaals verzeker ik ieder die zich laat besnijden,

dat hij verplicht is de hele wet te onderhouden.

[4] Als u door de wet gerechtvaardigd wilt worden, hebt u met Christus gebroken.

Dan hebt u de genade verbeurd.

[5] Want wij verwachten door de Geest de verhoopte gerechtigheid van het geloof.

[6] Want in Christus Jezus is niet de besnijdenis of de onbesnedenheid van belang,

maar het geloof dat werkzaam is door de liefde.

[7] U was zo goed op weg.

Wie heeft u verhinderd naar de waarheid te blijven luisteren?

[8] Die ingeving kwam niet van Hem die u roept.

[9] ‘Een beetje zuurdesem maakt het hele deeg zuur.’

[10] Ik vertrouw op u in de Heer, dat u er niet anders over denkt.

Maar degene die u in verwarring brengt

zal het vonnis moeten ondergaan, wie het ook is.

Lees meer...

tekst en onderricht september 2015

8 september 2015

“‘Wat Hij u ook beveelt, doe het maar.” (Johannes 2, 1-11)

DADEN DIE TEKENS VAN HOOP WORDEN

Bijbellezing

12 [1] Op de derde dag werd er een bruiloft gevierd te Kana in Galilea,
waarbij de moeder van Jezus aanwezig was.
[2] Ook Jezus en zijn leerlingen waren op de bruiloft uitgenodigd.
[3] Toen de wijn opraakte, wendde de moeder van Jezus zich tot Hem en zei:
‘Ze zitten zonder wijn.’
[4] Jezus antwoordde: ‘Wat hebben ik en u daarmee van doen, Vrouwe?
Mijn uur is nog niet gekomen.’
[5] Zijn moeder zei tegen de dienaren:
‘Wat Hij u ook beveelt, doe het maar.’
[6] Nu stonden daar zes stenen waterbakken
ten behoeve van het Joodse reinigingsgebruik,
elk met een inhoud van twee tot drie metreten.
[7] ‘Doe die bakken vol water,’ beval Jezus hun.
Ze deden ze vol water, tot de rand toe.
[8] Vervolgens zei Hij: ‘Schep er nu wat uit en breng het naar de tafelmeester.’
En ze deden het.

Lees meer...

tekst en onderricht juni 2015

9 juni 2015
“De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort.” (Marcus 4, 26-34)

VERTROUWEN IN DE KRACHT VAN DE LIEFDE

Bijbellezing: Marcus 4, 26-34

 

En hij zei: ‘Het is met het koninkrijk van God

als met een mens die zaad uitstrooit op de aarde:

hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit,

terwijl het zaad ontkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe.

De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort, eerst de halm, dan de aar,

en dan het rijpe graan in de aar.

Lees meer...

Pagina 1 van 2

  • Start
  • Vorige
  • 1
  • 2
  • Volgende
  • Einde

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top