Homilie voor de 13de zondag door het jaar B 30 juni 2024

Homilie voor de 13de zondag door het jaar B 30 juni 2024

Evangelie: Mc 5, 21-43
In die tijd, toen Jezus weer met de boot overgestoken was stroomde veel volk bij Hem samen. Terwijl Hij zich aan de oever van het meer bevond kwam er een zekere Jaïrus, de overste van de synagoge. Toen hij Hem zag viel hij Hem te voet en smeekte Hem met aandrang: 'Mijn dochtertje ken elk ogenblik sterven, kom toch haar de handen opleggen opdat ze mag genezen en leven.' Jezus ging met hem mee. Een dichte menigte
vergezelde Hem en drong van alle kanten op. Er was een vrouw bij die al twaalf jaar aan bloedvloeiing leed. Zij had veel te verduren gehad van een hele reeks dokters en haar gehele vermogen uitgegeven, maar zonder er baat bij te vinden; integendeel, het was nog erger met haar geworden. Omdat zij over Jezus gehoord had drong zij zich in de
menigte naar voren en raakte zijn mantel aan.

Want ze zei bij zichzelf: 'Als ik slechts zijn kleren kan aanraken, zal ik genezen zijn.' Terstond hield de bloeding op en werd ze aan haar lichaam gewaar dat ze van haar kwaal genezen was. Op hetzelfde ogenblik was Jezus zich bewust dat er een kracht van Hem was uitgegaan; Hij keerde zich te midden van de menigte om en vroeg: 'Wie heeft mijn kleren aangeraakt?' Zijn leerlingen zeiden tot Hem: 'Gij ziet dat de menigte van alle kanten opdringt en Gij vraagt: Wie heeft Mij aangeraakt?' Maar Hij liet zijn blik rondgaan om te zien wie dat gedaan had. Wetend wat er met haar gebeurd was kwam de vrouw zich angstig en bevend voor Hem neerwerpen en bekende Hem de hele waarheid. Toen sprak Hij tot haar: 'Dochter, uw geloof heeft u genezen. Ga in vrede en wees van uw kwaal verlost.' Hij was nog niet uitgesproken of men kwam uit het huis van de overste van de synagoge met de boodschap: 'Uw dochter
is gestorven. Waartoe zoudt ge de Meester nog langer lastig vallen?' Jezus ving op wat er bericht werd en zei tot de overste van de synagoge: 'Wees niet bang, maar blijf geloven.' Hij liet niemand met zich meegaan behalve Petrus, Jakobus en Johannes, de broer van Jakobus. Toen zij aan het huis van de overste kwamen zag Hij het rouwmisbaar van mensen die luid weenden en weeklaagden. Hij ging naar binnen en zei tot hen: 'Waarom dit misbaar en geween? Het kind is niet gestorven maar slaapt.' Doch ze
lachten Hem uit. Maar Hij stuurde ze allemaal naar buiten en ging met zijn metgezellen en de vader en moeder van het kind het vertrek binnen waar het kind lag. Hij pakte de hand van het kind en zei tot haar: 'Talita koemi', wat vertaald betekent: Meisje, sta op. Onmiddellijk stond het meisje op en liep rond want het was twaalf jaar. En ze stonden stom van verbazing. Hij legde hun nadrukkelijk op dat niemand het te weten mocht
komen, en voegde eraan toe dat men haar te eten moest geven.



Franciscus van Assisie kust de melaatse:
de onaanraakbare aanraken en zelf genezen worden.
(Wel eventjes je angst en een paar ‘gezonde opvattingen’ opzij zetten…)

Deze evangelielezing, waarin twee wonderverhalen zijn samengebracht,
zijn voor de lezer of toehoorder - dus ook voor ons - een uitnodiging om te geloven.
Het gaat over geloof in Jezus, geloven dat Hij de Christus, de Zoon van God is en dat in Hem God met zijn goddelijke kracht-tot-leven aanwezig is.
Het gaat over het geloof dat we die kracht kunnen ervaren, waardoor we genezen en tot nieuw leven kunnen opstaan, dat wil zeggen, waardoor we tot echt leven kunnen komen.
Dat kunnen we, als we Jezus met vertrouwen aanraken of toelaten door Hem aangeraakt te worden.
We mogen dat niet letterlijk en materieel opvatten.
Ik heb al vaker duidelijk gemaakt
dat geloven niet zozeer een kwestie is van aanvaarden van waarheden, maar wel een houding van vertrouwen,
waardoor we Jezus durven aanraken
en vooral ook toelaten dat we door Hem aangeraakt worden.
Daarvoor dient angst naar buiten gestuurd te worden
zoals Jezus de ongelovige lachende menigte naar buiten stuurt, eruit gooit. Geloven, je laten aanraken door God,
heeft nood aan de durf om in te gaan tegen een lachende menigte met een zeer kortzichtige opvatting over leven.
Voor de massa is leven immers alleen datgene wat tegen de dood dient beschermd te worden,
wat we zo nuttig en aangenaam mogelijk moeten maken

waarbij we de gedachte aan dood en eindigheid zoveel mogelijk ontwijken. En eenmaal de dood dan toch zijn opwachting maakt,
dan is in die opvatting het leven afgelopen en dienen we niemand meer lastig te vallen.
Maar echt en zinvol leven kan men pas als er een perspectief is op eeuwig leven en angst voor de dood verdwijnt, ook al verbergt die angst zich
in het ontkennen ervan in het streven naar nut en vermaak. Voor de menigte betekent de dood een onherstelbaar verlies en is het sterven een onherroepelijk gebeuren.
Geloven is met hoop en vertrouwen tegen die opvatting ‘nee’ zeggen, als onwaar aan de kant zetten,
omdat het geloof ook een heel andere kijk op leven heeft
en men de grote levenswet aanvaardt: sterven is worden, tot echt leven komen. Wie dat leert begrijpen en beleven gelooft echt.
De zieke vrouw diende in ieder geval ook angst voor de menigte opzij te zetten, de menigte die deelde in de religieuze opvatting
dat wie leed aan haar ziekte onaanraakbaar is en eigenlijk in de menigte niet mag verschijnen
en niet mag deelnemen aan het sociale, culturele en religieuze leven.
Zo’n opvattingen maken genezing precies onmogelijk en houden mensen angstig, ziek en dom.
De vrouw gooit blijkbaar haar angst uit geest en hart
en diegene die niet aangeraakt mag worden raakt aan.
En het is alleen die aanraking waardoor Jezus geraakt wordt.
Al de opdringerige aanrakingen van de menigte laten Hem onberoerd. Maar Jezus gaat met de vrouw nog een stap verder.
Haar dappere daad was toch niet zó dapper!
Want angst of schaamte deden haar in het geniep aanraken. Jezus maakt haar geniepig geloof openbaar en publiek.
En daarmee ook haar ziekte en haar overtreding van de wet en de ‘publieke opinie’. Ze besterft het, zo lezen we.
En dat aanvaarden maakt haar geloof en genezing compleet.
En misschien zullen de vrouw en Jaïrus dus ook tot het geloof komen dat niets anders betekent dan de navolging van Christus:
zonder angst een leven van liefde leiden.

https://www.youtube.com/watch?v=dPT2lBrZIVU&ab_channel=JordiSavall-Topic