Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog Voorbije lezingen 2015-2016
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
    • Voorbije lezeingen 2020-2021
    • Voobije lezingen 2019-2020
    • Voorbije lezingen 2018-2019
    • Voorbije lezingen 2016-2017
    • Voorbije lezingen 2015-2016
    • Voorbije lezingen 2017-2018
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Column br. Guerric.

image002

 

 

 

 

 

 

In de grond.
De mollen gaan hier te keer. Rond de oude abdij ligt een stafkaart van tientallen hoopjes geurige aarde waar mijn poes graag haar neus tegen drukt. Daar Tybert niet ondergronds kan moet hij het stellen met een zweem van iets fascinerends.

 

De mollen trekken er zich niets van aan en wroeten gestaag voort. Gezien de grote verspreiding van de molshopen moet hun gangenstelsel indrukwekkend zijn. En dat niettegenstaande de vele arduinen brokstukken die overal in de grond steken, archeologische restanten van de middeleeuwse abdij. Als ik een spade in de grond steek, stoot ik per definitie op zo’n stenen getuige van een glorieus of schimmig verleden. Met al dat puin in de grond is het hier trouwens een hele toer om iets geplant te krijgen. Maar de mollen graven er zich door- en langsheen, construeren een ondergronds stelsel waar de regenwormen hen een calorierijk menu offreren, en waar gepaard, gebaard en gezogen kan worden. De mollen werken aan de toekomst.

Hún toekomst uiteraard, ongeacht onze nucleaire dreigingen, de klimaatopwarming of de mondiale economische recessie. De mollen hadden het geluk dat Darwins survival of the fittest hen ondergronds deed gaan. Geen last van haviken, zomerhitte of fijn stof. In de grond is het leven zo slecht nog niet!
      Naast de ‘fysieke grond’ hierboven komt in de mystieke literatuur van de late middeleeuwen de term ‘zielengrond’ nogal eens voor. Bij de onlangs heilig verklaarde Titus Brandsma lees je: ‘De diepste grondslag van het menselijk bestaan, de voortdurende instandhouding van het menselijk wezen door God, welke de mens als de eigenlijke grond van zijn bestaan kan beschouwen, en als een werkelijkheid in zichzelf kan zien. Hij ontmoet daar in zijn diepste wezen de goddelijke werking, krachtens welke hij is, treedt daar God tegemoet en voelt zich getrokken tot de oorsprong, waaraan hij is ontsproten.’
      In zijn zielengrond is de mens het meest vatbaar voor God. Daar woont Hij. God is dan als de grote Mol die in de zielengrond van de mens zijn gangen graaft. Gangen van genade door- en langsheen al het puin dat een geleefd leven erin achtergelaten heeft. God trekt zich niets aan van dit puin. Hij laat het verleden het verleden zijn en werkt even onzichtbaar als onverdroten aan zijn indrukwekkend stelsel in onze zielengrond.
      Alleen de mens die in rust verkeert en bij zichzelf blijft, wordt iets van die werking gewaar. De stille mens wordt het somtijds gegund een zweem van de goede geur van Gods werkzaamheid op te snuiven aan de molshopen van zijn zielengrond. Daar, diep in onze innerlijke aarde, wordt in de grootste stilte de nieuwe mens geboren en gezoogd. Rondom het puin van het verleden gloort een nieuwe toekomst voor de mens die ondergronds gaat. In de grond van het meest intieme in de mens wordt hij gevoed met kostelijke spijs. Werkelijk, in de grond is het leven zo slecht nog niet!
Guerric Aerden ocso Abbaye de Prébenoit Bétète

Lees meer...


 

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

 

De christelijke ervaring is alleen uit te drukken in de menselijke ervaring van Jezus zelf!!!

    Door de Menswording heeft God ons leven aangeraakt in Jezus, en Kerstmis is zo belangrijk omdat het ons mens-zijn viert, dat verlost is door de aanraking van God.  God neemt in Jezus de sterfelijkheid van de menselijke conditie op zich, zodat we in Hem de banden van de dood kunnen verbreken. In feite verbreekt Hij alle ketenen die ons aan de aarde gekluisterd houden.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Afzondering, een weg om God te vinden.

‘Afzondering begint met het vastleggen van een tijd en een plaats die gereserveerd zijn voor God, en voor Hem alleen. Als we echt geloven, niet alleen dat God bestaat, maar ook dat Hij actief aanwezig is in ons leven - als geneesheer, leraar en begeleider - dan moeten we tijd en ruimte reserveren om Hem onze onverdeelde aandacht te geven. Jezus zegt: 'Als je bidt, ga dan je binnenkamer in, doe de deur dicht, bid tot je Vader die in het verborgene is' (Matteüs 6,6).’ 
Henri Nouwen

 

Lees meer...

Quote


bt.orval

 

 

‘Zonder afzondering is het vrijwel onmogelijk een spiritueel leven te leiden.’  
Henri Nouwen

 

 

 

Een ervaring

Afbeelding1 Vol dankbaarheid en zeer gesterkt kijk ik terug op de stilteretraite.
Wat geeft het me altijd weer veel.

Het was fijn om zondag al aan te komen, zodat ik me op maandag helemaal kon afstemmen op de rust en stilte. Het is altijd weer bijzonder om aan te komen rijden en van verre het enorme Maria beeld te zien, die je als het ware wenkt. Wanneer ik over de drempel kom, overvalt me steeds weer een soort gevoel van thuiskomen.

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Universele liefde


De kerk is geroepen om in alle uithoeken van de wereld gestalte te krijgen. Zij is door de eeuwen heen aanwezig op praktisch elke plaats – dit is wat ‘katholiek’ nu eenmaal betekent. Zo kan ze, vanuit haar eigen ervaring van genade en zonde, de schoonheid van de uitnodiging tot universele liefde begrijpen. Want alles wat wenselijk is, is onze zorg. (…) Overal waar mensen samenkomen om rechten en plichten van de mens op te stellen, zijn we vereerd als ze ons in hun midden toelaten. Voor veel christene heeft die weg van broederlijkheid ook een Moeder, genaamd Maria. Zij ontving dit universele moederschap aan de voet van het kruis (cf. Joh. 19,26) en haar liefdevolle zorg gaat niet alleen uit naar Jezus, maar ook naar haar overige kinderen (Ap. 12,17). Gesterkt door de kracht van de Verrezene, wil ze een nieuwe wereld baren waar we allemaal broeders zijn, waar er plaats is voor al wie uit onze samenlevingen wordt gesloten, waar gerechtigheid en vrede zullen schitteren.

Paus Franciscus, Fratelli tutti.
Over broederlijkheid en sociale vriendschap.

 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Basil Pennington

m-basil-pennington

 

 

 

 

 

 


Basil Pennington

Basil Pennington werd geboren in 1931 en stierf op 3 juni 2005 ten gevolge van zijn verwondingen opgelopen in een verkeersongeval. In 1951 trad hij in in de Trappistenabdij van Saint Joseph in Spencer (Massachusetts). Hij studeerde in Rome. Na zijn geloften (1956) en priesterwijding (1957) werd hij er professor theologie, kerkelijk recht en spiritualiteit. Hij was een vriend van Thomas Merton en was aanwezig op het Tweede Vaticaans Concilie. In India ontmoette hij mother Teresa en Bede Griffith. Hij werd in 2000 overste van de Assumption Abbey in Ava (Missouri) en in hetzelfde jaar abt van de Holy Spirit Abbey in Conyers (Georgia). Twee jaar later keerde hij terug naar Saint-Joseph.

Lees meer...

Hildergard van Bingen

hildegardvanbingen

 

 

 

 

22 maart 2016

Hildegard van  Bingen

Hildegard werd geboren als tiende kind van graaf Hildebert van Bermersheim, in een adellijk gezin dat woonde op het slot van Bermersheim, niet ver van Alzey. Voor haar opvoeding werd ze op haar achtste overgedragen aan de zorg van Jutta von Sponheim, abdis van het nonnenklooster te Disibodenberg, dat ressorteerde onder een groter klooster van benedictijner monniken. Ze leerde van Jutta Latijn, enkele van de middeleeuwse artes liberales, het lezen en interpreteren van de psalmen en andere Bijbelteksten, de liturgie en de regel van Benedictus. Al op haar vijftiende jaar legt zij de gelofte af. Als Jutta in 1136 sterft, neemt Hildegard de leiding van de vrouwengemeenschap over en wordt abdis.

Lees meer...

Nokter Wolf

Foto Noker Wolf

 

 

 

Nokter Wolf

Notker Wolf OSB (21 juni 1940 in Bad Grönenbach, Beieren) is abt-primaat van de Benedictijnen en hardrockgitarist.
Notker Wolf trad na zijn middelbareschooltijd toe tot de orde van de Benedictijnen in de aartsabdij Sankt Ottilien in Beieren. De in 1884 ontstane congregatie heet formeel Congregatio Ottiliensis OSB pro missionibus exteris en is vooral actief in de missie.
Notker Wolf werd in 1962 geprofest en studeerde vervolgens filosofie aan de pauselijke onderwijsinstelling Pontificio Ateneo Sant'Anselmo in Rome. In 1965 vervolgde hij zijn opleiding aan de universiteit van München, waar hij eveneens afstudeerde in de theologie. In 1968 werd hij tot priester gewijd.

Lees meer...

Manu Van Hecke, abt van West-Vleteren

Abt Westvleteren klein

 

 

 

 

23 februari 2016

Manu Van Hecke, abt van West-Vleteren

Manu Van Hecke is op 11 september 1951 geboren in Sint-Laureins in Oost-Vlaanderen. Na studies filosofie aan de KULeuven is hij in 1981 ingetreden in de Sint-Sixtusabdij te Westvleteren. Hij is er abt verkozen sinds 9 november 1996 en draagt verantwoordelijkheid over een dertigtal “Trappistenmonniken”.

Abt Manu schrijft dat een Cisterciënzerklooster een school van liefde is. Jezus is de leermeester in de school van het beminnen. In verband met het woord liefde valt het woord leermeester en het woord school. Dus beminnen moet blijkbaar geleerd worden, wij kunnen het niet zomaar, én het kan ook geleerd worden. 

Een klooster is een soort school waar men dat kan leren: een leerschool van liefde. Reeds de eerste Cisterciënzermonniken noemden hun klooster: een schola caritatis. Er zijn nog veel andere leerscholen, de bekendste en meest voorkomende is het gezin.

Lees meer...

Lode Vanhecke, abt van Orval

orval-web-38








26 januari 2016


Lode Vanhecke, abt van Orval

“Wie probeert contemplatief te zijn is vaak slachtoffer van zijn zelfbeeld, van een illusie. Wie probeert Jezus te volgen is niet met zichzelf bezig. Hij treedt uit zichzelf, naar Jezus toe en naar de anderen.”

De trappistengemeenschap van Orval koos 25 januari 2007 pater Lode Van Hecke tot 62ste abt. Lode Van Hecke is geboren op 16 maart 1950 in Roeselare, waar hij ook zijn middelbare studies deed aan het Kleinseminarie. In november 1975 trad hij in bij de trappisten van Orval. Hij studeerde filosofie en theologie aan de KU Leuven en schreef onder andere een gesmaakt boek over de religieuze ervaring bij Bernardus van Clairvaux, dat uitgegeven werd naar aanleiding van de 900ste geboorteverjaardag van Bernardus van Clairvaux. Na zijn opleiding werd hij onder andere afgevaardigd beheerder van de brouwerij van Orval (1998-2001) en privé-secretaris van de generale abt in Rome (2002-2004).

Lees meer...

Clara van Assisi

H Clara

Clara van Assisi is geboren in de jaren 1193/1194, in Assisi, gelegen in Umbrië, Italië . Zij overleed op 11 augustus 1253 in San Damiano, Assisi. Santa Chiara, in het Italiaans, gaf onder invloed van Franciscus van Assisi haar maatschappelijke positie op en stichtte de orde van de clarissen. Reeds in de middeleeuwen was haar naam in de Nederlandstalige gebieden als doopnaam zeer verbreid. Haar kerkelijke feestdag is 11 augustus.
Clara werd geboren als dochter van de edelman Favarone di Offreduccio di Bernadino. Onder invloed van Franciscus van Assisi en met zijn hulp verliet zij het ouderlijk huis en legde zich toe op de navolging van Christus in radicale armoede.

Lees meer...

Pagina 1 van 4

  • Start
  • Vorige
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • Volgende
  • Einde

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top