Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Stille Abdijdagen Getuigenissen Chimay
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
    • ...In Orval
    • ...In Chimay
    • Fotoboek Orval
    • Fotoboek Chimay
    • Getuigenissen Chimay
    • Getuigenissen Orval
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Column br. Guerric.

image002

 

 

 

 

 

 

In de grond.
De mollen gaan hier te keer. Rond de oude abdij ligt een stafkaart van tientallen hoopjes geurige aarde waar mijn poes graag haar neus tegen drukt. Daar Tybert niet ondergronds kan moet hij het stellen met een zweem van iets fascinerends.

 

De mollen trekken er zich niets van aan en wroeten gestaag voort. Gezien de grote verspreiding van de molshopen moet hun gangenstelsel indrukwekkend zijn. En dat niettegenstaande de vele arduinen brokstukken die overal in de grond steken, archeologische restanten van de middeleeuwse abdij. Als ik een spade in de grond steek, stoot ik per definitie op zo’n stenen getuige van een glorieus of schimmig verleden. Met al dat puin in de grond is het hier trouwens een hele toer om iets geplant te krijgen. Maar de mollen graven er zich door- en langsheen, construeren een ondergronds stelsel waar de regenwormen hen een calorierijk menu offreren, en waar gepaard, gebaard en gezogen kan worden. De mollen werken aan de toekomst.

Hún toekomst uiteraard, ongeacht onze nucleaire dreigingen, de klimaatopwarming of de mondiale economische recessie. De mollen hadden het geluk dat Darwins survival of the fittest hen ondergronds deed gaan. Geen last van haviken, zomerhitte of fijn stof. In de grond is het leven zo slecht nog niet!
      Naast de ‘fysieke grond’ hierboven komt in de mystieke literatuur van de late middeleeuwen de term ‘zielengrond’ nogal eens voor. Bij de onlangs heilig verklaarde Titus Brandsma lees je: ‘De diepste grondslag van het menselijk bestaan, de voortdurende instandhouding van het menselijk wezen door God, welke de mens als de eigenlijke grond van zijn bestaan kan beschouwen, en als een werkelijkheid in zichzelf kan zien. Hij ontmoet daar in zijn diepste wezen de goddelijke werking, krachtens welke hij is, treedt daar God tegemoet en voelt zich getrokken tot de oorsprong, waaraan hij is ontsproten.’
      In zijn zielengrond is de mens het meest vatbaar voor God. Daar woont Hij. God is dan als de grote Mol die in de zielengrond van de mens zijn gangen graaft. Gangen van genade door- en langsheen al het puin dat een geleefd leven erin achtergelaten heeft. God trekt zich niets aan van dit puin. Hij laat het verleden het verleden zijn en werkt even onzichtbaar als onverdroten aan zijn indrukwekkend stelsel in onze zielengrond.
      Alleen de mens die in rust verkeert en bij zichzelf blijft, wordt iets van die werking gewaar. De stille mens wordt het somtijds gegund een zweem van de goede geur van Gods werkzaamheid op te snuiven aan de molshopen van zijn zielengrond. Daar, diep in onze innerlijke aarde, wordt in de grootste stilte de nieuwe mens geboren en gezoogd. Rondom het puin van het verleden gloort een nieuwe toekomst voor de mens die ondergronds gaat. In de grond van het meest intieme in de mens wordt hij gevoed met kostelijke spijs. Werkelijk, in de grond is het leven zo slecht nog niet!
Guerric Aerden ocso Abbaye de Prébenoit Bétète

Lees meer...


 

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

 

De christelijke ervaring is alleen uit te drukken in de menselijke ervaring van Jezus zelf!!!

    Door de Menswording heeft God ons leven aangeraakt in Jezus, en Kerstmis is zo belangrijk omdat het ons mens-zijn viert, dat verlost is door de aanraking van God.  God neemt in Jezus de sterfelijkheid van de menselijke conditie op zich, zodat we in Hem de banden van de dood kunnen verbreken. In feite verbreekt Hij alle ketenen die ons aan de aarde gekluisterd houden.

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Afzondering, een weg om God te vinden.

‘Afzondering begint met het vastleggen van een tijd en een plaats die gereserveerd zijn voor God, en voor Hem alleen. Als we echt geloven, niet alleen dat God bestaat, maar ook dat Hij actief aanwezig is in ons leven - als geneesheer, leraar en begeleider - dan moeten we tijd en ruimte reserveren om Hem onze onverdeelde aandacht te geven. Jezus zegt: 'Als je bidt, ga dan je binnenkamer in, doe de deur dicht, bid tot je Vader die in het verborgene is' (Matteüs 6,6).’ 
Henri Nouwen

 

Lees meer...

Quote


bt.orval

 

 

‘Zonder afzondering is het vrijwel onmogelijk een spiritueel leven te leiden.’  
Henri Nouwen

 

 

 

Een ervaring

Afbeelding1 Vol dankbaarheid en zeer gesterkt kijk ik terug op de stilteretraite.
Wat geeft het me altijd weer veel.

Het was fijn om zondag al aan te komen, zodat ik me op maandag helemaal kon afstemmen op de rust en stilte. Het is altijd weer bijzonder om aan te komen rijden en van verre het enorme Maria beeld te zien, die je als het ware wenkt. Wanneer ik over de drempel kom, overvalt me steeds weer een soort gevoel van thuiskomen.

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Universele liefde


De kerk is geroepen om in alle uithoeken van de wereld gestalte te krijgen. Zij is door de eeuwen heen aanwezig op praktisch elke plaats – dit is wat ‘katholiek’ nu eenmaal betekent. Zo kan ze, vanuit haar eigen ervaring van genade en zonde, de schoonheid van de uitnodiging tot universele liefde begrijpen. Want alles wat wenselijk is, is onze zorg. (…) Overal waar mensen samenkomen om rechten en plichten van de mens op te stellen, zijn we vereerd als ze ons in hun midden toelaten. Voor veel christene heeft die weg van broederlijkheid ook een Moeder, genaamd Maria. Zij ontving dit universele moederschap aan de voet van het kruis (cf. Joh. 19,26) en haar liefdevolle zorg gaat niet alleen uit naar Jezus, maar ook naar haar overige kinderen (Ap. 12,17). Gesterkt door de kracht van de Verrezene, wil ze een nieuwe wereld baren waar we allemaal broeders zijn, waar er plaats is voor al wie uit onze samenlevingen wordt gesloten, waar gerechtigheid en vrede zullen schitteren.

Paus Franciscus, Fratelli tutti.
Over broederlijkheid en sociale vriendschap.

 

 

 

 

 

 

 










 






 

Lees meer...

Getuigenis abdijdagen chimay 2021

Stille abdijdagen Chimay
Met een hart vol verlangen stapten mijn moeder en ik in het avontuur van de stille abdijdagen in Chimay. We waren zeer dankbaar dat we er op het allerlaatste moment nog bij konden zijn, omdat er toevallig twee plaatsen waren vrijgekomen. Niet wetend waar we ons aan konden verwachten, ook omdat we nog nooit eerder hadden deelgenomen aan de stille abdijdagen, keken we reikhalzend uit naar deze toch wel heel bijzondere ervaring. En deze ervaring oversteeg alle mogelijke verwachtingen. Het was en is als een genade, we hebben deze dagen echt beleefd als een geschenk uit de hemel, een geschenk van God.
Nog zonder met de groep gesproken te hebben op de eerste dag, had ik al onmiddellijk een warm gevoel, een gevoel dat het wel goed zou komen. Een gevoel van vertrouwen.

Lees meer...

Getuigenissen Chimay 2019

Telkens weer zijn de abdijdagen een oproep om los te laten wat geen leven in zich draagt en wat geen liefde is. Deze dagen brengen mij steeds weer terug tot het Afbeelding1volle besef dat Gods onvoorwaardelijke liefde ook onvoorwaardelijk is. De conferenties van pr Dirk leggen open waar en hoe ik mij, vaak onbewust toch vastklamp aan denken en doen die proberen liefde te verdienen, veilig te stellen.
Ook nu weer werden de onechte Godsbeelden en de onechte zelfbescherming doorprikt.
Deze dagen waren een aanzet om te vertrouwen op Gods onvoorwaardelijke liefde die in ons woont en van waaruit we mensen van liefde kunnen zijn voor iedereen op ons pad, zonder uitzondering. Dank je priester Dirk voor het vele denk en overweging werk vooraf. Dank je wel Hubert voor de enorme praktische organisatie.
TC

Lees meer...

Getuigenissen Stille Abdijdagen Chimay 2017

impressies van deelnemers

“Voor mij was “het gebed van hart tot hart” niet nieuw. Het thuiskomen bij God in als het ware een liefdevolle omhelzing, heb ik ook al ervaren tijdens het bidden van de rozenkrans en het overwegen van de mysteries hiervan. Zoals ik ook heb mogen ervaren dat geleidelijk aan, het enkel uitspreken van de namen “Jezus” of “Maria”, in mij soms een stille vrede geeft.
Maar de Stille Abdijdagen hebben mij door de hele waardevolle conferenties helpen begrijpen wat eigenlijk de essentie is van het gebed en waar we kunnen op letten omdat het niet “enkel uiterlijk gebed” zou blijven. Het werd op een boeiende en ook humoristische manier gebracht, waardoor het voor mij zeer herkenbaar én verteerbaar werd.
De meditaties vormden de praktijk. Ik ben heel blij met deze rijke, verdiepende aanvulling in mijn geloofsleven.
Van harte dank,
Marijke”

Lees meer...

Getuigenissen Stille Abdijdagen Chimay 2016

Verstillen maakt liefdevoller
‘Stiltedagen’ laten toe tijd te maken voor het wezenlijke en open te komen voor GodChimay 8

> Abdijdagen blijken een verademing
> Een contemplatief  leven is weggelegd voor iedereen

Liselotte Anckaert
Abdijen zijn vanouds oorden van stilte. Almaar meer mensen trekken er naartoe, niet om de werkelijkheid te ontlopen, maar om na afloop hun taak in de wereld met nog meer liefde, vreugde en toewijding te kunnen vervullen.
Verstillen is Tijd maken voor het wezenlijke. Zo luidde het thema van de vier ‘stiltedagen’ in de abdij Notre Dame de Scourmont in Chimay, die we op initiatief van het Open Contemplatief Huis in Oostende samen met 58 anderen onlangs mochten beleven. Als voltijds werkende moeder met twee kinderen is dat niet vanzelfsprekend, maar de inspanning loont. In een samenleving waarin ‘het druk hebben’ als criterium geldt voor ‘goed bezig zijn’ en waarin mensen voortdurend op zoek zijn naar meer en beter, is verstilling een verademing.

Lees meer...

Getuigenissen Stille Abdijdagen Chimay 2015

 

Stille Abdijdagen in de abdij van Chimay

Oprecht dank voor de goede dagen in Chimay. Voor alles wat jullie doen om het ons zoChimay okt 15 klein
aangenaam mogelijk te maken. Ook aan priester Dirk dank. Dit jaar voelde ik mij wel echt aangesproken. Wat is bidden en wat is bidden niet.
Het lijden. "Het lijden is een weg die God opent naar ons toe. God leidt het lijden niet naar ons,
maar als het lijden komt en je neemt het op en gelovig, dan kan dat een weg zijn die God opent."
Ruth Burrows geeft diepdoorleefde gedachten door die we dagelijks kunnen gebruiken
in ons leven, ik heb er deugd aan beleefd en geniet nog na.
Michèle Beckers

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Een stilte retraite,
onder de oppervlakte gebeurt zo veel....

Wanneer ik me eindelijk los maak van mijn drukke werkzaamheden en aankom bij het klooster, dan mag ik even alles loslaten. Het is thuis komen! Met al die Belgische vrienden die ik niet spreek maar waar ik heel betekenisvol mee communiceer vorm ik  binnen een paar uur weer een eenheid.
We gaan voor hetzelfde doel : stil zijn zodat we God aan het woord kunnen laten komen. En dat gebeurt! Ik heb ervaren dat ik altijd krijg wat ik nodig heb. Opmerkingen uit de prachtige conferenties van Pr Dirk, een boek dat ik zie en voor mij geschreven lijkt te zijn, een strofe uit het koorgebed dat precies aansluit bij  het proces waar ik in zit....
Ook al heb ik dit vaak ervaren, het blijft heel wonderlijk!
Je weet in feite, God is er altijd, die laat ons nooit los, wij zijn zelf degenen die het laten afweten.
Wanneer je in de atmosfeer van het klooster,  in Orval of in Chimay thuiskomt, te midden van de prachtige natuur, samen met tochtgenoten, luisterend naar de enerzijds luchtige anderzijds zeer wijze  conferenties van Pr Dirk,  deelnemend aan de getijden, dan moet je toch echt wel heel stil worden als je gaat mediteren?

Mijn dank is altijd weer groot naar Hubert en zijn crew, die alles tot in de puntjes verzorgen, Pr Dirk die ons in alle eenvoud, grote wijsheid bij brengt, de broeders die aan zo'n grote groep mensen gastvrijheid bieden en al die mede pelgrims die ik iedere keer weer ontmoet op mijn levenspad. Gods wegen zijn toch wonderlijk! Met veel dank en genegenheid,  Maria Scholts

Lees meer...

Getuigenisen Stille abdijdagen Chimay 2014

 

Wat goed is het, wat heerlijk,
in eendracht bij elkaar te wonen.
 
Psalm 133,1
 
Zo wou ik de voorbije dagen in Chimay samenvatten. Ze betekenen immers steeds een stut en steun voor de ziel! -  En het thema : de uiteenzetting van Paus Franciscus was echt wat ik op dit moment weer behoefde... Ik kreeg het boekje toegestuurd Chimay abdijvanuit het Bisdom, als (gepensioneerde pastorale werkster), maar had er nauwelijks in gekeken en wist dus niet welk een schat het bevatte! Het wordt dus lectuur om langzaam door te nemen de komende tijd. Priester Dirk bracht dit ook weer op een aansprekelijke wijze!!
Ik wou toch nog danken voor wat zo’n bijeenkomen inhoudt aan voorbereiding, aan aanwezig-zijn op die dagen zelf én aan al het werk dat erna komt... Dingen die voor ons eigenlijk verborgen blijven! – Héél speciaal ook voor de attente aandacht om mijn dagen met een vuurtje te verwarmen!!
 

Els.


“Ik  heb tijdens mijn verblijf, God  concreet aanwezig gevoeld. Hij hielp me bij kleine dingen , die geen toeval waren. Dat was een grote steun.
In mijn kamer heb ik veel opgeschreven en op die manier vond ik een kleine uitweg in de wirwar van mijn gevoelens en gedachten.”

Christine

Lees meer...

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top