Open Contemplatief Huis
menu
  • Home
  • Wie zijn wij ?
  • Postbus
  • Links
  • Contact

Kruimelpad

U bevindt zich hier: Home Leerhuis voor Christelijke Meditatie De weg naar binnen 2019
  • Leerhuis voor Christelijke Meditatie
    • Uit het onderricht van John Main en Laurence Freeman
    • Inleidingen T. Keating Leven uit Liefde /Open Mind Open Heart
    • God is er al
    • Filokalia. Het innerlijk gebed
    • De weg naar binnen 2019
    • Goed Werk 2000-2021
    • Het pad van inwendig gebed.
    • Christelijke manier van bidden (Pennington)
    • The other side of silence
    • Sprekende stilte 2024-2025
  • Leerhuis voor Bijbelse Spiritualiteit
  • Leerhuis voor Contemplatieve Dialoog
  • Stille Abdijdagen
  • Stiltedagen aan Zee
  • Boekenplank
  • Homilies en Overwegingen
  • Monasterium Zonnelied
  • Aanverwante activiteiten
  • Bonnevaux
  • Links andere websites

Dagoverweging vrijdag 9 mei

Brengt anderen tot vreugde. Je zult ervaren dat vreugde tot vreugde brengt.

Tomas Halik

 

 


Tomas HALIK

22 mei 2017


Onze liefde voor God zal vooral tot uitdrukking moeten komen
in onze liefde voor andere mensen.
Christenen moeten zich daarom niet afsluiten voor de seculiere omgeving,
maar die contacten juist actief en liefdevol aangaan.
Ik zeg door mijn liefde tot de geliefde: Ik wil dat jij bent.
Deze zin brengt geen twijfel tot uitdrukking of de geliefde bestaat;
zijn bestaan is voor mij overduidelijk
en mijn zintuigen kunnen mij daarvan verzekeren.


Ik druk met deze zin echter mijn essentiële instemming
met het bestaan van mijn geliefde uit,
mijn vreugde over het feit dat hij of zij er is.
Het bestaan van de geliefde neem ik niet voor kennisgeving aan,
ik beleef haar dankbaar als een wezenlijk, verrijkend onderdeel van mijn leven
zonder welke ik niet volledig zou zijn,
mijn wereld zou zonder hem of haar leeg en verdrietig leeg zijn.
In de liefde zijn wij het meest onszelf.
In de liefde zijn wij menselijk, het aller menselijkst.
Maar juist en alleen daar waarin wij het diepst,
volledig en tot aan de rand menselijk zijn, al te menselijk zelfs,
toont en geeft zich aan ons dat wat het menselijke overstijgt.’

Wie de goddelijkheid van de liefde heeft ervaren
op de bodem van een inspannende intermenselijke relatie
waarin hij veel van zichzelf heeft moeten geven,
die weet, denk ik, meer van de goddelijke liefde
dan wie in emoties van het collectieve kwelen van religieuze liederen opgaat.
God liefhebben en zijn liefde ervaren,
betekent volgens mij een rijp en trouw ‘ja’ tegen het leven –
met alles wat we in het leven ervaren,
met alles wat voor mij een raadsel
en een bron van voortdurende verwondering blijft.

Het echte geloof en de echte liefde
wonen niet in het hoofd en in de mond.
Zij nemen de hele mens in beslag,
met heel zijn hart, heel zijn ziel en al zijn kracht.
Wij kunnen God slechts door onze liefde en ons verlangen omarmen

(Uit: Ik wil dat jij ben. Over de God van liefde)

De stille revolutie

vlinderuitcocon

 

 

 

                                  



Waarom zou je mediteren? Waarom zou iemand mediteren?
De traditie die ons heeft samengebracht leert dat wat ieder van ons nodig heeft om ten volle te leven en onze geest helemaal te ontplooien, de zuiverheid van hart is: de helderheid van waarneming die ons in staat stelt  om de werkelijkheid te zien zoals ze is, om onszelf te zien zoals we zijn en om de anderen te zien zoals ze zijn: verlost en bemind door God, en om God te zien zoals Hij is: absolute Liefde. Om zo te kunnen zien, hebben we de zuiverheid van hart nodig. Dat betekent dat we recht vooruit moeten kijken; zonder ons zicht te laten breken in het  prisma van het ego.
John Main
   

 

Lees meer...

Ter inspiratie

 

Waarom meditatie voor iedere van ons zo belangrijk is!
Meditatie is voor ieder van ons zo belangrijk omdat we in een maatschappij leven die heel erg het gevaar loopt om dol te draaien. Een gezonde menselijke geest wil zich ontplooien. Wij allen hebben ruimte nodig om te ademen, om ons te ontplooien en onze longen te vullen met waarheid en liefde. Als we gezond zijn weten we dat we alle grenzen moeten overschrijden naar wat eraan voorbij ligt. Een gezonde geest is een pioniersgeest. De overkant schrikt ons niet af  en we raken niet moe om uit te zoeken wat er vóór ons ligt, maar de werkelijk gezonde geest weet dat we geen toekomst hebben als we die niet met heel ons hart tegemoet gaan.
John Main


Lees meer...

Quote


bt.orval

 "De stilte is een taal van liefde, een ruimte waarin de ziel kan rusten en luisteren naar de stem van God." Paus Franciscus

 

 

 

Een ervaring

 

Stille Abdijdagen Chimay oktober 2024. Delen van een ervaring.
Zoals steeds ben ik heel blij met deze ervaring.
Eens 4 dagen me-time. Tijd om naar binnen te keren.
Tijd om alle hectiek en negativisme van het dagelijks leven en de media los te laten.
Bij het binnengaan van de abdij voel ik blijheid en dankbaarheid om er te mogen zijn. Het carpoolen en niet zelf een wagen moeten sturen ervaar ik als luxe.

Lees meer...

franciscus

 paus FRANCISCUS

Twee rijkdommen die nooit vervagen .

God bevraagt ons over de zin van ons leven. Om ons te helpen bij het verstaan hiervan, hanteert Hij een vergiet als beeld. Ons leven wordt daar doorheen gegoten. Zo kunnen we ons visueel voorstellen dat bijna alles in deze wereld voorbijgaat, net als water dat verder stroomt. Maar bepaalde dierbare zaken blijven achter, zoals edelstenen die door een zeef worden tegengehouden. Wat blijft er dan over?

Lees meer...

Onderricht 1 oktober 2019

Onderricht op 1 oktober 2019
Bron: Metropoliet Anthony (Bloom) van Sourozh, De weg naar binnen. School van het gebed, Tilburg, 2010, blz. 20-27

EEN GOED BEGIN: DE ZEKERHEID DAT WE ZWAKKE MENSEN ZIJN
“Het enige wat we God kunnen aanbieden is ons wanhopig verlangen om zo te worden omgevormd dat Hij ons kan aannemen, ons aannemen in berouw, ons aannemen in barmhartigheid en in liefde.”

We hadden het in het vorig onderricht over de ervaring van Gods afwezigheid.
Het verlangen naar het ervaren van Gods aanwezigheid is een goed verlangen.
Maar dat verlangen mag niet verward worden
met het verlangen om van Gods iets anders te bekomen dan zijn aanwezigheid
of het verlangen om Gods aanwezigheid te ervaren
op een wijze zoals wij dat graag zouden hebben.
We moeten dus ons hart klaar maken,
hetgeen ook kan aangeduid worden als:
ons oefenen in de goede ingesteldheid.

Lees meer...

Onderricht 17 september 2019


Bron: Metropoliet Anthony (Bloom) van Sourozh, De weg naar binnen. School van het gebed, Tilburg, 2010, blz. 14-20

ALS GOD AFWEZIG SCHIJNT TE ZIJN
“Natuurlijk heb ik het niet over een werkelijke aanwezigheid – God is in werkelijkheid nooit afwezig – maar over het gevoel van afwezigheid dat wij hebben.”

Het gebed is niet zo problematisch
als we God in ons leven aanwezig weten, Hem ervaren,
Hij in ons leven doorbreekt.
De vraag is natuurlijk of datgene wat we aanduiden als Godservaring
wel degelijk een ervaring van God is en we ons geen illusie voorhouden.
Maar wat als Hij – wat meestal toch de ervaring is – afwezig blijkt te zijn.
Stellen we ons terecht vragen bij wat de ervaring van aanwezigheid,
dan moeten we ons ook vragen stellen bij deze van afwezigheid van God.
Tot de apostel Thomas zegt de verrezen Heer:
Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben. (Jo 20, 29).
Het pure geloof leert ons bewust te zijn dat God nooit afwezig is.

Lees meer...

Onderricht 3 september 2019


Bron: Metropoliet Anthony (Bloom) van Sourozh, De weg naar binnen. School van het gebed, Tilburg, 2010, blz. 4-10

HET GEBED: EEN ONTMOETING, EEN DIEPGAANDE RELATIE
“Een ontmoeting met God kan gevaarlijk zijn. Het gebed begint ermee dat de mens zich naar binnen keert, dat wil zeggen dat hij een ontmoeting aangaat met zichzelf. Maar een ontmoeting met jezelf kan ook gevaarlijk zijn.”

Een korte biografie van de schrijver :
Metropoliet Anthony van Sourozh werd als André Bloom geboren
op de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, op 19 juni 1914,
in het Zwitserse Lausanne.
Zijn vader was lid van het keizerlijke corps diplomatique
en André bracht zijn kinderjaren door in Perzië.
De Oktoberrevolutie deed het gezin in Parijs belanden
waar André natuurkunde, scheikunde, biologie en geneeskunde studeerde.
In 1940 legde hij, voor zijn vertrek als legerarts naar het front,
de monastieke gelofte af en in 1943 ontving hij de monnikenwijding.
Hij ontving daarbij de naam Anthony.
Tijdens de oorlog werkte hij verder als arts in Parijse ziekenhuizen
en was hij actief betrokken bij het verzet.
Na de oorlog ging hij als huisarts aan de slag
tot hij in 1948 priester gewijd werd.
In 1949 vertrok hij naar London
waar hij in 1957 tot bisschop gewijd werd en in 1962 benoemd werd
tot aartsbisschop van de Russische Kerk in Groot-Brittannië en Ierland.
In 1963 werd hij exarch voor West-Europa en in 1966 metropoliet.
Omwille van zijn pastorale activiteiten vroeg en bekwam hij in 1974
het ontslag uit zijn functie als exarch.

Lees meer...

Pagina 3 van 3

  • Start
  • Vorige
  • 1
  • 2
  • 3
  • Volgende
  • Einde

Copyright @2014 Open Contemplatief Huis

Back to top