tekst en onderricht maand mei 2024
“DE HEER HEEFT NAAR U ZIJN DIENAARS DE PROFETEN GEZONDEN”
(Jeremia 25, 4)
De boodschap van de profeten van Israël voor de mens van deze tijd
Onderricht
De hoofdstukken 40 tot en met 55 van het boek Jesaja
worden al een lange tijd toegeschreven aan een anonieme profeet die werkzaam was op het einde van de Babylonische ballingschap,
dus in de periode voor 538, toen Kores of Cyrus, de koning van de Perzen, in opstand kwam tegen zijn leenheer Astyages, de koning van de Meden, het land van de Meden veroverde, koning werd van Meden en Perzen
en nog andere kleinere staten innam
vooraleer hij in 539 zegevierend Babel binnentrok en zo het Babylonische rijk ten val bracht.
In 538 maakte Cyrus ook effectief een einde aan de ballingschap.
De profetieën van die anonieme profeet
werden aan deze van de pre-exilische Jesaja toegevoegd, maar worden dus reeds geruime tijd
de profetieën van de tweede Jesaja, de Deuterojesaja genoemd.
Tekst en onderricht maart 2024
“DE HEER HEEFT NAAR U ZIJN DIENAARS DE PROFETEN GEZONDEN”
(Jeremia 25, 4)
De boodschap van de profeten van Israël voor de mens van deze tijd
Onderricht
De teksten over de dienaar van Jahwe,
soms ook wel de gedichten of liederen van de lijdende dienaar van Jahwe genoemd, zijn teksten uit de profetieën van de zgn. Deutero-Jesaja, de ‘tweede Jesaja’,
een anonieme profeet die werkzaam was ten tijde van de Babylonische ballingschap, dus in een periode van 587 tot 538 v.C.
Sylvester Lamberights stelt dat het teksten zijn die we zeker moeten lezen, ook al, omdat sinds de eerste jaren van het christendom ze gelezen werden om er het Christusgebeuren mee te duiden
en vooral aan Jezus’ lijden en dood een betekenis te geven.
Met de Goede Week in het vooruitzicht
is het dan ook goed om bij deze teksten stil te staan. Voor een goed begrip van de teksten,
waarin licht en duisternis elkaar afwisselen
en glorie en lijden er blijkbaar hand in hand gaan, is het vooreerst van groot belang
er nogmaals op te wijzen dat de teksten dateren uit de tijd van de ballingschap, een periode waarin een einde is gekomen aan het koninkrijk van David,
maar ook een einde aan de tempel en daarmee wellicht ook een einde aan het vertrouwen dat men stelde in de God van Israël,
die toch troonde op de Sion en het volk ondanks alles wel trouw zou blijven. Van die God was in 587 niets te zien of te horen,
toch niet in de zin van daadwerkelijke afwending van gevaar en ondergang. Een vraag die natuurlijk na lezing van de teksten bovendrijft is:
wie in die ‘dienstknecht’?
Tekst en onderricht januari 202
OPEN CONTEMPLATIEF HUIS
LEERHUIS VAN DE CONTEMPLATIEVE DIALOOG 2023-2024
MONASTIEKE WIJSHEID VOOR MENSEN VAN DE 21STE EEUW
Inspiratiebron voor een zinvol en gelukkig leven.
23 januari 2024
SERENITEIT, over in vrede zijn met onszelf.
Innerlijke rust – het vermogen om boven onszelf uitgetild te worden door een leven te leven waarbij we God zoeken – maakt de kern uit van het monastieke leven. Stil, trouw, liefdevol en vreedzaam, leren we stukje bij beetje dat het leven in seizoenen verloopt, dat geduld de basis vormt van rijpheid, dat ernstige reflectie een rijkere manier is om in het leven te staan dan voor altijd impulsieve tieners te blijven.
In de monastieke wereld steunen de beslissingen op de onderscheiding vanuit het gebed en niet op de persoonlijke emoties die nu eens dit en dan dat eisen, veranderlijk als de wind. Gelijkheid en de keuze voor de gemeenschap, uitgedrukt in respect en de zorg voor elkaar, vormen de toegangspoorten tot een vredevolle
wereld, tot het werkelijke bestaan van een wereld die in staat is in harmonie te leven, waarbij we mogen rekenen op elkaars steun.
Persoonlijke vrede wordt gecultiveerd door ons erin te oefenen. Ze wordt beleefd door in het leven open te staan voor het leven zelf, door vertrouw vol ontvankelijk te blijven en ons in moeilijke momenten niet af te sluiten. Er bestaan specifieke dimensies van vrede, die afhankelijk van het seizoen zich meer in de ziel verankeren. We zetten ze hier op een rij:
Ten eerste cultiveert het monnikendom de rust in ons. We moeten een brede kijk hebben op het leven. De monnik gelooft erin dat het goede dat nog niet bestaat, komende is, en wel nu al, op dit moment. Dit weten zorgt ervoor dat we onze harten voorbereiden om ontvankelijk te zijn.
Ten tweede vereist eerlijke reflectie over belangrijke thema’s – wat de kern uitmaakt van het monastieke leven – diep nadenken en serieuze analyse. Het is een teken van wijsheid niet op een idee te reageren alvorens er te hebben over nagedacht. Als persoon alles kunnen controleren is niet mogelijk te midden van de maalstroom van veranderingen die de wereld op zijn kop zet. Wanneer een antwoord zich niet duidelijk aandient, dan zal het monastieke hart er in rust en vertrouwen op wachten.
Ten derde is innerlijkheid iets wat ons in het monastieke leven ondersteunt. Ze behoedt ons ervoor dat we ons laten meeslepen in ondoordachte reacties.
Ten slotte is contemplatie – het overstijgen van het aardse om de geest van het leven op het spoor te komen – eenvoudigweg te omvattend om te worden afgezwakt door ons te concentreren op het bijkomstige, het onmiddellijke, het oppervlakkige, het vluchtige. Maar wat zijn de consequenties van dat alles? Het houdt in dat om vrede te bezitten, om een werkelijke monastieke vredestichter te zijn, je niet kan doen alsof. Er is geen tussenpositie mogelijk. In je familie, in de stad, op het werk, overal waar de wereld uitziet naar vrede, waar ze een bewijs wil van vrede en hoopt op vrede, is er maar een mogelijkheid: zelf vrede te worden. In plaats van op vrede te hopen, te treuren omdat ze er niet is, kwaad te zijn op de wereld omdat de vrede ontbreekt, moet je zelf twee dingen doen: vrede brengen en vrede zijn. Het model van de benedictijnse abdijen leeft verder als
een voorbode van de vrede, zowel vanbinnen als vanbuiten, zowel op het persoonlijke vlak als in het publieke forum. Waar abdijen zich vandaag ook bevinden, dit soort grenzeloze vrede is het bewijs van de authenticiteit van hun gerichtheid naar binnen.
Mag in u en mij al een rustige en stille geest het voortouw nemen? Door zowel de eigen buitensporigheden te leren controleren als door anderen te helpen kalmte en vrede in hun leven te brengen, zorgt de monastieke vrede ervoor een centrum te zijn in elke storm die het leven in petto heeft. Het is dat wat de wereld van ieder van ons verwacht.
Tekts en onderrichtigen februari 2024
“DE HEER HEEFT NAAR U ZIJN DIENAARS DE PROFETEN GEZONDEN”
(Jeremia 25, 4)
De boodschap van de profeten van Israël voor de mens van deze tijd
Gebed:
Geef ons Uw Woord, Heer,
en maak ons voor Uw Woord open en aandachtig.
Uw Woord waarin Gij U openbaart en wij ons ware wezen herkennen.
Uw Woord dat ons verruimt en verrijkt, ons inspireert tot het hoogste,
het meest menselijke, het goddelijke.
Uw Woord dat ons leidt
om scheppend en verrijkend in het leven te staan, liefdevol, vredevol en vreugdevol.
Uw Woord dat ons oproept om Uw Zoon te volgen
en deel te nemen aan het Koninkrijk. Geef dat wij er nooit verstoken van zijn. Amen.
Bijbellezing uit de profetie van Amos:
1, 1 Dit zijn de woorden van Amos, die een schapenfokker uit Tekoa was, visioenen over Israël, die hij gezien heeft in de tijd van Uzzia,
de koning van Juda, en van Jerobeam, de zoon van Joas, de koning van Israël, twee jaar voor de aardbeving.
2 Amos sprak: Jahwe buldert uit Sion, uit Jeruzalem laat Hij zijn stem weerklinken: de weiden der herders verschieten, de kruin van de Karmel verdort.
3 Zo spreekt Jahwe:
Na de herhaalde misdaden van Damascus kom Ik niet op mijn besluit terug! Omdat zij Gilead met ijzeren sleden hebben gedorst,
4 slinger Ik vuur in Hazaëls huis: het verslindt de paleizen van Benhadad.
5 De sluitboom van Damascus sla Ik aan stukken,
uit Bikat-Awen verdrijf Ik de bewoners, uit Bet-Eden hem die daar de scepter zwaait, en de Arameeër wordt weggevoerd naar Kir, spreekt Jahwe.
6 Zo spreekt Jahwe:
Na de herhaalde misdaden van Gaza kom Ik niet op mijn besluit terug!
Omdat zij hele bevolkingen hebben weggevoerd
en die hebben uitgeleverd aan Edom, 7 slinger Ik vuur binnen Gaza's muren: het verslindt zijn paleizen. 8 Uit Asdod verdrijf Ik de bewoners,
uit Askelon hem die daar de scepter zwaait.
Ik keer mijn hand tegen Ekron en de laatste Filistijn gaat er aan,
spreekt Jahwe de Heer.
9 Zo spreekt Jahwe:
Na de herhaalde misdaden van Tyrus kom Ik niet op mijn besluit terug! Omdat zij hele bevolkingen als ballingen hebben uitgeleverd aan Edom en zich aan het broederverbond niet stoorden,
10 slinger Ik vuur binnen Tyrus' muren: het verslindt zijn paleizen.
11 Zo spreekt Jahwe:
na de herhaalde misdaden van Edom kom Ik niet op mijn besluit terug!
Omdat hij zijn broeder met het zwaard vervolgd heeft en alle deernis liet varen, omdat zijn woede steeds weer verscheurde en zijn wrok voortdurend bleef waken,
12 slinger Ik vuur in Teman: het verslindt de paleizen van Bosra.
13 Zo spreekt Jahwe:
Na herhaalde misdaden van de zonen van Ammon kom Ik niet op mijn besluit terug!
Omdat zij de zwangere vrouwen van Gilead opengereten hebben
en zo hun eigen gebied hebben uitgebreid, 14 ontsteek Ik vuur binnen Rabba's muren: het verslindt zijn paleizen, onder geschreeuw, als op de dag van de strijd,
onder gebulder, als op de dag van de storm.
15 Hun koning gaat in ballingschap, hij zelf en de groten van zijn rijk, spreekt Jahwe.
2, 1 Zo spreekt Jahwe:
na de herhaalde misdaden van Moab kom Ik niet op mijn besluit terug! Omdat hij het gebeente van de koning van Edom tot kalk heeft verbrand, 2 slinger Ik een vuur in Moab: het verslindt de paleizen van Keriot.
Moab komt om in het strijdgewoel onder krijgsgeschreeuw en hoorngeschal. 3 Uit hun midden doe Ik de heerser verdwijnen
en met hem breng Ik ter dood al de groten van zijn rijk, spreekt Jahwe.
4Zo spreekt Jahwe:
na de herhaalde misdaden van Juda kom Ik niet op mijn besluit terug!
Omdat zij Jahwe's wet versmaad hebben en zijn geboden niet hebben onderhouden, omdat die leugengoden van hen, waar hun vaderen al achteraan gelopen hadden, hen op een dwaalspoor hebben gebracht, 5 slinger Ik vuur in Juda:
het verslindt Jeruzalems paleizen.
Teksten en Onderrichtingen
“DE HEER HEEFT NAAR U ZIJN DIENAARS DE PROFETEN GEZONDEN”
(Jeremia 25, 4)
De boodschap van de profeten van Israël voor de mens van deze tijd
Gebed:
Geef ons Uw Woord, Heer,
en maak ons voor Uw Woord open en aandachtig.
Uw Woord waarin Gij U openbaart en wij ons ware wezen herkennen.
Uw Woord dat ons verruimt en verrijkt, ons inspireert tot het hoogste,
het meest menselijke, het goddelijke.
Uw Woord dat ons leidt
om scheppend en verrijkend in het leven te staan, liefdevol, vredevol en vreugdevol.
Uw Woord dat ons oproept om Uw Zoon te volgen
en deel te nemen aan het Koninkrijk. Geef dat wij er nooit verstoken van zijn. Amen.
Bijbellezing uit de profetie van Jesaja:
9, 1 Het volk dat ronddwaalt in het donker, ziet dan een helder licht,
over hen die wonen in een land vol duisternis gaat dan een stralend licht op. 2 Uitbundig laat Gij hen juichen en overstelpt hen met vreugde.
Zij verheugen zich voor uw aanschijn zoals er vreugde is bij de oogst en gejuich bij het verdelen van de buit.
3 Want het drukkende juk, de stang op hun schouders, de stok van de drijver, Gij breekt ze stuk als op de dag van Midjan.
4 Want alle dreunend stampende laarzen en met bloed doordrenkte mantels worden verbrand en verteerd door het vuur.
5 Want een kind wordt ons geboren, een zoon wordt ons gegeven. De heerschappij rust op zijn schouders.
Men noemt hem: Wonder van beleid, Sterke God, Vader voor eeuwig, Vredevorst.