Jean Monbouquette
22 november 2016
Jean MONBOURQUETTE, Integrale vergeving. Genezing, vergeving en verzoening
“De leerling is er in al zijn engagementen toe geroepen te leven in gemeenschap met God de Vader en deze liefdevolle God ook na te volgen. Horizontale relaties (met de medemens) en verticale relaties (met God) groeien samen en bevruchten elkaar wederzijds.”
Jean Monbourquette werd in 1933 in Iberville, nabij Québec, geboren. In 1954 trad hij toe tot de oblaten en in 1958 werd hij tot priester gewijd. In 1975 werd hij professor aan de universiteit van Ottawa. De 78-jarige psychotherapeut en priester Jean Monbourquette is in het Canadese Ottawa overleden. De Canadees Jean Monbourquette, die zichzelf als een ‘arts van de ziel’ omschreef, was een van de eersten die nadrukkelijk psychologie en spiritualiteit combineerde, in het bijzonder bij rouwverwerking, de begeleiding van stervenden en mensen met huwelijksproblemen en het streven naar verzoening. Zijn voordrachten kregen vooral in de Franstalige wereld grote weerklank. Hij werd wereldwijd bekend met zijn boek 'Comment pardonner'. Zijn boeken werden in een dozijn talen vertaald, inclusief Nederlands, Japans en Chinees.
Vergeving en christelijke ethiek
Om de christelijke vergeving goed te begrijpen moet men ze situeren
in het geheel van het evangelische onderricht en de christelijke ethiek. (…)
Ik citeer Marcel Dumais om duidelijk te maken dat de christelijke ethiek
verre van een gebodsethiek is, maar veeleer een spiritualiteit:
‘De bergrede leert ons geen breuk zelfs geen scheiding te maken
tussen ethiek en spiritualiteit. (…)
De leerling is er in al zijn engagementen toe geroepen
te leven in gemeenschap met God de Vader en deze liefdevolle God ook na te volgen. Horizontale relaties (met de medemens) en verticale relaties (met God)
groeien samen en bevruchten elkaar wederzijds.’ (…)
Wie Jezus volgt, wordt uitgenodigd in te treden in het ethisch leven van God,
in het bijzonder zijn barmhartigheid, waarvan Jezus vraagt ze na te volgen:
‘Wees barmhartig zoals uw hemelse Vader barmhartig is’ (Lc 6, 36).
De vergeving is dus verre van een norm of een moreel voorschrift,
ze treedt binnen in de interne logica van de gave van de goddelijke verwantschap.
De vergeving vloeit rechtstreeks voort uit het bestaan als zoon en dochter van God,
iets wat we nooit volledig realiseren.
Op die manier verschijnt de vergeving als een interne eis.
Ze is dus niet te herleiden tot een uiterlijk gebod of een opgelegde gedragsregel. (…)
De spiritualiteit van de vergeving plaatst ons dus tegenover een persoon
en niet onder de verplichting van een wet. (…)
Christus heeft door zijn nieuw Verbond eens en voorgoed een einde gemaakt
aan de rituele wetten inzake de offercultus uit het Oude Testament.
Welnu, volgens Joseph Moingt zou de Kerk niet altijd ontsnapt zijn
aan de offergedachte bij de uitoefening van de vergeving:
‘De vergeving van God was teruggevallen onder de dwang van het offer.
Heel wat feiten zouden kunnen aantonen dat de Kerk al tamelijk vroeg en geleidelijk meer een godsdienst van het offertype is geworden, wat ze bij de aanvang niet was. (…)
De christelijke vergeving onderscheidt zich duidelijk van de andere vergevingsvormen
van het therapeutische, het geseculariseerde en het morele type. (…)
Men wordt vooral uitgenodigd zijn hart te openen,
zichzelf te genezen en de onvoorwaardelijke liefde van God te aanvaarden.
De vergeving van God is voor alles de stem van de barmhartigheid,
waarvan de echo zich doet horen
door middel van de zwakke en povere vergeving van mensen.
Bruno Barnhart
25 oktober 2016
Bruno BARNHART, osbc, Tweede eenvoud. De innerlijke gestalte van het christendom
“Sommige mensen dragen/baren de wereld bewust, vrijwillig, in christelijk geloof (of gewoon in geloof in de mensheid). Anderen dragen/baren de wereld omdat ze moeten, omdat ze op de bodem leven. En ieder van ons draagt/baart de wereld in zijn of haar eigen leven, door ons eigen leven te dragen/baren, onszelf en een ander.”
In deze tijd over arbeid spreken kan ons onmiddellijk brengen
bij problemen van verdrukkende sociale en economische structuren.
Vanuit marxistisch standpunt is onze huidige wereld letterlijk geregeerd door het kapitaal.
En iemands beroep of werk is de sleutel van iemand sociale status,
deze van een vorm van slavernij of van vrijheid.
Maar vanuit christelijk standpunt heeft arbeid alles te maken
met de vooruitgang of de hindering van het Koninkrijk,
met het voltooien of ontbreken van de koinonia die het werk van de Christus is.
Over arbeid spreken is kijken naar de last die gedragen moet worden:
de last van de mensheid, de hele last van de oude wereld.
Het zijn de mensen op de bodem die de rest van de wereld dragen.
We worden gedragen door de mensen op de bodem,
door de mensen die wroeten “in de aarde”.
Waarlijk, en het kan wat te kernachtig uitgedrukt zijn,
we kunnen vandaag spreken van twee grote groepen van mensen:
zij die consumeren en zij die geconsumeerd worden.
Uitnodiging nieuw boek Gabriël Quicke
UITNODIGING
U wordt vrindelijk uitgenodigd voor de boekvoorstelling van het nieuwe boek van Gabriël Quicke
DE TAAL VAN HET HART
OVER GEBED EN MEDITATIE
Wanneer : 21 MEI 2024 om 19;30 u
Waar: in de Sint-Mauritiuskerk te Varsenare
Welkom vanaf 19 uur Start om 19.30 uur
Sprekers:
-Welkom: priester Bart Demuynck, moderator pastorale eenheid Sint-Stefanus
-De taal van het hart: Gabriel Quicke, auteur
-Uitleiding door Stephan Svacina, uitgever
-Uitnodiging tot het aanschaffen van het boek en het ontmoetingsmoment bij een drankje
INSCHRIJVING
Naam: ……………………………….. zal aanwezig zijn op de voorstelling
op 21 MEI 2024 met … personen.
Bestelt … ex van het boek De taal van het hart (24 euro) en haalt het boek (boeken) af tijdens de voorstelling. (Verzendingskost: 11 euro !)
Inschrijving met bovenstaande gegevens kan via e-mail naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
VAN HARTE WELKOM
Herwig ARTS
27 september 2016
Herwig ARTS, sj, Een kwestie van verlangen. Over spiritualiteit
“Het uiteindelijke doel van het geestelijk leven is dus voor de christen allerminst een staat van psychologisch nirwana, waarbij alle verlangens, passies en streefdoelen opgegeven zouden worden om aldus tot een toestand van perfecte harmonie en rust te komen.”
Herwig Arts (1935) trad in 1953 in de orde der Jezuïeten, studeerde achtereenvolgens klassieke filologie, filosofie (München) en theologie (Leuven, Edinburg en Straatsburg). In 1970 werd hij hoogleraar aan de universitaire faculteiten Sint-Ignatius te Antwerpen en in 1981 eveneens aan de K.U. Leuven. Hij doceerde in de Verenigde staten diverse cursussen over de bronnen van de westerse spiritualiteit en over hedendaagse mystiek. In 1998 werd hij bekroond met de 'Prijs voor het religieuze oeuvre'.
Een groot deel van de hedendaagse spiritualiteit
geraakt niet uitgepraat over het begrip ‘ervaringen’,
alsof geestelijk leven er allereerst in bestaat
een zo groot mogelijke variëteit van bovennatuurlijke topmomenten mee te maken.
Inwendig leven bestaat echter allereerst in een verlangen naar Iets of naar Iemand.
Zoals elke liefde, zo ontstaat ook de Godsrelatie uit een gevoel van leegte, armoede of gebrek.
aanverwante activiteiten
Titus Brandsma
Je eigen leven geven, is dat nog van deze tijd? Of hebben we net meer dan ooit mensen nodig die hun leven geven voor het gemeenschappelijke goed?
We kunnen ons laten inspireren door Titus Brandsma: Nederlandse karmeliet, hoogleraar en hoofdredacteur die voor zijn verzet tegen de nazi’s werd vermoord in Dachau. Hij werd zalig verklaard in 1985 en wordt mogelijk nog dit jaar heilig verklaard.
klik op onderstaande foto voor de documentaire, gemaakt door prof. dr. Inigo Bocken en SIm D'Hertefelt
.