Homilie Feest van de Kruisverheffing 2025
Feest van de Kruisverheffing
en Viering Grondtoon Pastoraal Werkjaar 2025-2026 ‘Pelgrims van Hoop’ (tevens thema Jubeljaar)
14 september 2025
Het feest van de Kruisverheffing leent zich uitstekend om gekoppeld te worden aan een viering
rond de grondtoon van het pastoraal werkjaar 2025-2026 in ons bisdom,
de grondtoon die gelijk is met het thema van het Jubeljaar 2025: Pelgrims van Hoop.
We worden opgeroepen om in het leven op stap te gaan als dragers van hoop en als mensen die hoop uitdragen. Hoe worden we zo’n mensen?
Het antwoord op het feest van de Kruisverheffing luidt: door naar de aan het kruis verheven Jezus op te kijken. Dat is niet alleen met vroomheid naar Hem staren,
maar ook en vooral, na een meditatief kijken, Hem navolgen.
Homilie voor de 23ste zondag door het jaar C 7 september 2025
Homilie voor de 23ste zondag door het jaar C 7 september 2025
Eerste zondag van de Scheppingsperiode
Eerste lezing: Wijsheid 9, 13-18b
Wie van de mensen kan Gods plan doorgronden, wie ontdekken wat de Heer wil? De
gedachten der stervelingen zijn immers onzeker, en twijfelachtig onze berekeningen. Het vergankelijke lichaam is een last voor de ziel, en onze aardse gebondenheid belemmert de beweeglijke geest. Wij begrijpen amper de dingen van deze wereld, en wat voor de hand ligt kost ons nog moeite; hoe zouden we dan het hemelse verstaan? Wie zou uw wil kunnen kennen, als Gij hem het inzicht niet geeft, en uw heilige Geest niet van boven
zendt? Zo alleen kunnen de mensen op aarde rechte wegen gaan, leren zij kennen wat U welgevallig is, en worden zij door de wijsheid gered.
Evangelie: Lc 14, 25-33
In die tijd trokken talloze mensen met Jezus mee; Hij keerde zich om en zei tot hen: “Als
iemand naar Mij toekomt, die zijn vader en moeder, zijn vrouw en kinderen, zijn broers en zusters, ja, zelfs zijn eigen leven niet haat, kan hij mijn leerling niet zijn. Als iemand zijn kruis niet draagt en Mij volgt, kan hij mijn leerling niet zijn. Als iemand van u een toren wil bouwen, zal hij dan niet eerst er voor gaan zitten om een begroting te maken of hij wel
genoeg bezit om hem te voltooien?
Homilie voor de 19de zondag dooor het jaar C 10 augustus 2025
Homilie voor de 19de zondag dooor het jaar C 10 augustus 2025
Geloven is in de eerste plaats vanuit een bewust en diep vertrouwen in God
het aannemen van een liefdevolle levenshouding, ontdaan van angst en zelfzucht.
De evangelielezing van deze zondag staat ons toe
die levenshouding verder te verkennen en te beschrijven. Voorop staat: “Wees niet bevreesd.”
Deze oproep om zonder angst te leven is hier gericht aan de leerlingen, maar ook aan allen die geloven, dit geloof verkondigen
en van hun geloof getuigenis afleggen.
Het gaat over het loslaten van vrees en angst
voor een tegenover het geloof en gelovigen eigenlijk vijandige wereld. Dus: wees in deze wereld niet bang om te geloven,
het geloof te verkondigen en van je geloof getuigenis af te leggen. Wees ook niet bevreesd om dat te doen,
merkende dat je bij een kleine minderheid behoort, waardoor je zou kunnen bekoord zijn te denken,
dat je geloof niet erg zinvol is
omdat het dus als zodanig niet erkend wordt door de massa.
Homilie voor de 22ste zondag door het jaar C 31 augustus 2025
Homilie voor de 22ste zondag door het jaar C 31 augustus 2025
Sir 3, 17-18.20.28-29
Mijn kind, wees zachtaardig in wat je doet, (*) en gij zult meer geliefd worden dan
iemand, die geschenken uitdeelt. Hoe meer aanzien ge hebt, des te meer moet ge u vernederen; dan zult ge genade vinden bij God. Want groot is de macht van de Heer, maar Hij wordt geëerd door de nederigen. Voor de kwaal van een hoogmoedige is er geen genezing, want het kwaad wortelt in zijn hart. Een verstandig mens overweegt gaarne spreuken, en de wijze droomt van een aandachtig gehoor.
(*) Het lectionarium voor de zondagslezingen leest hier: als ge rijk zijt, blijf dan bescheiden.
Lc 14, 1.7-14
Toen Jezus op een sabbat het huis van een van de voornaamste Farizeeën binnenging om er de maaltijd te gebruiken, hielden zij Hem voortdurend in het oog. Daar Hij
opmerkte hoe de genodigden de voornaamste plaatsen aan tafel uitzochten, hield Hij hun de volgende gelijkenis voor: “Wanneer gij door iemand op een bruiloft wordt
genodigd, ga dan niet aanliggen op de voornaamste plaats. Het zou kunnen zijn dat er door uw gastheer iemand is uitgenodigd, die voornamer is dan gij, en dat degene die u en hem genodigd heeft u komt zeggen: Sta uw plaats aan hem af. Dan zoudt ge vol
schaamte de minste plaats moeten innemen. Maar wanneer ge ergens genodigd wordt, ga dan op de minste plaats aanliggen. Als degene die u heeft uitgenodigd dan komt, zal hij u zeggen: Vriend, ga wat hoger op. Zo zal u eer te beurt vallen in het oog van allen, die met u aanliggen. Want al wie zichzelf verheft, zal vernederd en wie zichzelf vernedert, zal verheven worden.” En Jezus zei ook nog, nu tot zijn gastheer: “Wanneer gij een middag- of avondmaal geeft, nodig dan niet uw vrienden, broers en bloedverwanten uit en ook
geen rijke buren. Het zou kunnen zijn, dat zij op hun beurt u uitnodigen en dat gij het dus terugkrijgt. Maar als ge een gastmaal geeft, nodig dan armen, gebrekkigen, kreupelen en blinden uit. Gelukkig zult ge zijn, omdat zij het u niet kunnen vergelden. Het zal u
vergolden worden bij de opstanding van de rechtvaardigen.”
Homilie voor de 18de zondag door het jaar C 3 augustus 2025
Homilie voor de 18de zondag door het jaar C 3 augustus 2025
Tiendenschuur van de voormalige cisterciënzerabdij Ter Doest
Christen zijn betekent het aannemen van een andere levenshouding
dan deze die we als een ‘wereldse levenshouding’ zouden kunnen aanduiden.
Die wereldse levenshouding is gekenmerkt
door de drang naar beveiliging, bevrediging en bevestiging
en doordrongen van zelfgenoegzaamheid en individualisme.
In onze nieuwe en andere levenshouding streven we niet na het goed te hebben, maar in alle omstandigheden goed te zijn.
Jezus houdt zich duidelijk ook niet met ‘bezitskwesties’, met ‘hebkwesties’ bezig.
In zijn onderricht wordt het verschil tussen de twee levenshoudingen
en de daaraan te grondslag liggende ingesteldheid verwoord door de uitdrukkingen ‘schatten vergaren voor zichzelf’ en ‘rijk zijn bij God’.
Dat laatste klinkt elders: schatten verzamelen in de hemel (zo Mc 10, 21 en Lc 12, 33).