Lucas 1,76-78a
Lucas 1,76-78a
En jij, mijn jongen,
zult profeet van de Allerhoogste worden genoemd,
want je zult voor de Heer uit gaan als zijn wegbereider;
om zijn volk te leren hoe ze gered kunnen worden
door de vergeving van hun zonden,
dankzij de innige barmhartigheid van onze God.
(Willibrordvertaling, 1995)
Aan het begin van zijn evangelie opent Lucas voor zijn lezers een tweeluik. Hij kondigt twee geboortes aan, hij verhaalt even nadien ook twee geboortes én hij schetst voor beide kinderen een vooruitblik op hun leven. Het gaat om twee neefjes: Johannes en Jezus. Wie zullen ze worden? Wat zullen ze betekenen? En misschien herkennen we dat gevoel zelfs. Wie een pasgeboren kind in zijn armen houdt, vraagt zich ook wel eens af: wie zal dit kleine babietje worden, hoe zal het de wereld een stukje veranderen, wat zal het verwezenlijken, wie zal het gelukkig maken…
Getuigenissen Abdijdagen Chimay 2023
Getuigenis uit het dagboek van Liselotte Anckaert,redactrice Kerknet.
Aanklikken: https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/blog/loslaten-en-ont-moeten-een-dagboek-van-vier-stille-abdijdagen
Getuigenissen Chimay 2019
Telkens weer zijn de abdijdagen een oproep om los te laten wat geen leven in zich draagt en wat geen liefde is. Deze dagen brengen mij steeds weer terug tot het 
volle besef dat Gods onvoorwaardelijke liefde ook onvoorwaardelijk is. De conferenties van pr Dirk leggen open waar en hoe ik mij, vaak onbewust toch vastklamp aan denken en doen die proberen liefde te verdienen, veilig te stellen.
Ook nu weer werden de onechte Godsbeelden en de onechte zelfbescherming doorprikt.
Deze dagen waren een aanzet om te vertrouwen op Gods onvoorwaardelijke liefde die in ons woont en van waaruit we mensen van liefde kunnen zijn voor iedereen op ons pad, zonder uitzondering. Dank je priester Dirk voor het vele denk en overweging werk vooraf. Dank je wel Hubert voor de enorme praktische organisatie.
TC
Getuigenis abdijdagen chimay 2021
Stille abdijdagen Chimay
Met een hart vol verlangen stapten mijn moeder en ik in het avontuur van de stille abdijdagen in Chimay. We waren zeer dankbaar dat we er op het allerlaatste moment nog bij konden zijn, omdat er toevallig twee plaatsen waren vrijgekomen. Niet wetend waar we ons aan konden verwachten, ook omdat we nog nooit eerder hadden deelgenomen aan de stille abdijdagen, keken we reikhalzend uit naar deze toch wel heel bijzondere ervaring. En deze ervaring oversteeg alle mogelijke verwachtingen. Het was en is als een genade, we hebben deze dagen echt beleefd als een geschenk uit de hemel, een geschenk van God.
Nog zonder met de groep gesproken te hebben op de eerste dag, had ik al onmiddellijk een warm gevoel, een gevoel dat het wel goed zou komen. Een gevoel van vertrouwen.
Getuigenisen Stille abdijdagen Chimay 2014
Wat goed is het, wat heerlijk,
in eendracht bij elkaar te wonen.
Psalm 133,1
Zo wou ik de voorbije dagen in Chimay samenvatten. Ze betekenen immers steeds een stut en steun voor de ziel! - En het thema : de uiteenzetting van Paus Franciscus was echt wat ik op dit moment weer behoefde... Ik kreeg het boekje toegestuurd 
vanuit het Bisdom, als (gepensioneerde pastorale werkster), maar had er nauwelijks in gekeken en wist dus niet welk een schat het bevatte! Het wordt dus lectuur om langzaam door te nemen de komende tijd. Priester Dirk bracht dit ook weer op een aansprekelijke wijze!!
Ik wou toch nog danken voor wat zo’n bijeenkomen inhoudt aan voorbereiding, aan aanwezig-zijn op die dagen zelf én aan al het werk dat erna komt... Dingen die voor ons eigenlijk verborgen blijven! – Héél speciaal ook voor de attente aandacht om mijn dagen met een vuurtje te verwarmen!!
Els.
“Ik heb tijdens mijn verblijf, God concreet aanwezig gevoeld. Hij hielp me bij kleine dingen , die geen toeval waren. Dat was een grote steun.
In mijn kamer heb ik veel opgeschreven en op die manier vond ik een kleine uitweg in de wirwar van mijn gevoelens en gedachten.”
Christine